Cd's
Mike Maineri/Marnix Busttra Quartet – 'Trinary Motion / Live In Europe' (NYC Records, 2010)
Buzz Bros Band - 'Ppff Unk' (BuzzMusic Records, 2010)

Een schot in de roos zoals het vorige album van Marnix Busstra en Mike Maineri ('Twelve Pieces') is zeldzaam. Dat album was het resultaat van een even onverwachte als interessante samenwerking. Het nieuwe album van deze formatie, die wordt gecompleteerd door Eric van der Westen en Pieter Bast, is onvermijdelijk minder spannend.

Op dit dubbelalbum zijn de muzikanten nog beter op elkaar ingespeeld dan op 'Twelve Pieces' het geval was. Tegelijkertijd mist de verrassing een beetje. Dit komt niet in geringe mate doordat een groot deel van het materiaal een herhaling is van het vorige album. Dit is in jazzkringen natuurlijk niet ongebruikelijk (denk aan Monk of Ellington), maar past hier minder goed dan in sommige andere contexten. De reden hiervoor is dat de muziek van Maineri en Busstra grotendeels atmosferisch is. De composities ontlenen daardoor meer van hun kracht aan het klankbeeld dan aan de eigenlijke melodie. Die melodie is overigens vrijwel overal goed uitgewerkt en eigenzinnig genoeg om meer te zijn dan alleen een excuus voor solo's. Het is alleen de vraag of er genoeg uit te halen valt om twee albums achter elkaar mee te werken.

Er staat gelukkig genoeg individuele klasse tegenover om een deel van dit bezwaar te ontkrachten. 'Trinary Motion/Live In Europe' heeft prachtige momenten en is interessant, omdat het een voortzetting is van de samenwerking tussen een internationaal vrij onbekende gitarist en een vibrafonist die tot de allergrootsten mag worden gerekend. De ontdekkingstocht die op 'Twelve Pieces' begon, wordt op dit album uitstekend voortgezet.

Het blijft alleen de vraag of de doorsnee liefhebber zowel dit album als zijn voorganger nodig heeft. Als u nog niets van deze groep heeft, dan is dit album een geweldige ervaring. Als u 'Twelve Pieces' al bezit, zult u weten wat te verwachten en kunt u 'Trinary Motion/Live In Europe' laten schieten, hoewel alles aan dit album nét een beetje beter is.

Verder verscheen onlangs een album dat Busstra heeft gemaakt met zijn andere band, de Buzz Brothers. Deze band bestaat uit Marnix en Berthil Busstra (keyboards), Frans van Geest (bas) en Chris Strik (drums). De muziek is meer georienteerd op de blanke funk/fusion/jazz van de Brecker Brothers, of Steps Ahead (waarin ook Maineri speelde). Daardoor klinkt dit album minder hedendaags dan het werk dat Marnix Busstra met Maineri speelt. Technisch is alles verder prima in orde en de muzikanten beheersen het idioom tot in detail, van snelle stukken tot zware deep-funk.

Toch ontbreekt er wat. Misschien is dit album iets te beschaafd en niet 'smerig' genoeg. Marnix Busstra's gitaar klinkt soms te netjes, wanneer zijn broer op het orgel flink gas geeft. De muziek van Agog of Rudder, die uit eenzelfde vaatje tappen, klinkt veel actueler en urgenter.

Meer horen?
Klik

(Sybren Renema, 21.11.10) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.