Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Various artists – 'Classic Sounds Of New Orleans' (Smithsonian Folkways/ Music & Words, 2010)

Opname: 1946-1980

Een zó overvloedig gevulde hoorn komt maar zelden op je pad. Aan bijna elke track van deze verbluffende verzameling field recordings zou je een essay kunnen wijden.

Neem track twee, het nummer 'Hambone', uitgevoerd door een anonieme schoenpoetser, die zichzelf begeleidt met klappen op zijn knieën en zijn lijf. Dat is een traditie die teruggaat tot de negentiende eeuw. En wellicht nog verder. Of de opnamen die onderzoeker Sam Charters in 1956 van de Mardi Gras Indians maakte. Het was de eerste keer dat de zang van de zwarte 'Indianen' werd gedocumenteerd, een eeuw of daaromtrent nadat dit intrigerende fenomeen de kop opstak. We horen de uitdrukking 'Too-way Pock-away' die je ook heden ten dage nog in de songs van de zwarte stammen tegen kunt komen en waarvan ik niet zou weten of ze een Indiaanse of een Afrikaanse oorsprong heeft.

Heel actueel klinkt de Eureka Brass Band van trompettist Percy Humphrey. Al was het alleen maar omdat Troy 'Trombone Shorty' Andrews het geluid en met name de pure power van de traditionele straatorkesten er weer stevig ingestampt heeft. In tegenstelling dus tot de meeste jonge New Orleans brassbands, die de funky ritmes benadrukken. Ook het gospelgeluid van het Choir Of Pilgrim Baptist Church kun je nu, ruim een halve eeuw later, nog meemaken in de Crescent City.

Traditionele jazz namen de researchers van Folkways ook op. Daarvan bevallen de registraties van de Six And Seven-Eighths String Band en de groep van trompettist Jimmy 'Kid' Clayton mij het best. 'Clarinet Marmalade' (zonder klarinet dus) van die eersten zet je aan het denken: hoe zat het met de relatie van de vroege Western Swingbands en de snaarorkestjes uit New Orleans? Kid Clayton legt eveneens een link naar de jaren twintig, maar dan via de tweede, hoge stem van banjoïst 'Creole' George Guesnon in het nummer 'Corinne, Corinna'. En wat een beest van een drummer was die Alec Bigard!

Zo kan ik nog makkelijk een tijdje doorgaan. Wie dit niet horen wil, moet het maar niet voelen.

Deze recensie verscheen eerder in Jazz Magazine.

(Eddy Determeyer, 17.11.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.