Cd
Miguel Zenon – 'Esta Plena' (Marsalis Music, 2009)

Altsaxofonist Miguel Zenon heeft het geluk aan zijn zijde. In 2001 studeerde hij af in New York en sindsdien is het als een speer gegaan met de Amerikaan van Puertoricaanse komaf. Vorig jaar vond dit zijn voorlopige bekroning met de toekenning van een McArthur Fellowship Award, ook wel de Genius Award genoemd. Alleen zulke reuzen als Steve Lacy, Anthony Braxton, Ken Vandermark, Cecil Taylor en Ornette Coleman gingen hem voor. Misschien was het te vroeg; deze muzikanten zijn immers van een ander kaliber. Echter: bij Vandermark speelde dezelfde discussie en die heeft zich daarna volop bewezen. We geven Zenon dus het voordeel van de twijfel.

Met een deel van de 500.000 dollar die aan de prijs verbonden is en de steun van de Marsalis-clan, ging Zenon op zoek naar de muzikale tradities van zijn geboorteland. Resultaat hiervan is een plaat gewijd aan de plena, Puertoricaanse liedjes die erg aanstekelijk werken. Als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Latijns-Amerikaanse postbop heeft Zenon alles in huis om dit project te laten werken. De helft van de nummers is instrumentaal, maar geïnspireerd op de plena. De andere helft wordt gezongen en biedt meer ruimte voor de extra percussionisten in de ritmesectie. Ook hier soleert Zenon, maar tegelijkertijd houdt hij zich beschaafd op de achtergrond, zodat de traditie de ruimte krijgt. Hij is immers een exponent van de jazz-als-traditie-school waar ook zijn mentoren Wynton en Branford Marsalis toe behoren.

Doordat Zenon technisch buitengewoon goed onderlegd is, heeft hij alles in huis om dit waar te maken. Hij rekt de traditie van de plena op door zijn vindingrijke solo's en zijn prachtige toon. Ook de andere bandleden, met name pianist Louis Perdono, zijn goed op Zenon ingespeeld. In de instrumentale stukken is de vergelijking met de relatie tussen John Coltrane en McCoy Tyner snel gemaakt: hamerende linkerhanden, twinkelende pianosolo's van losse noten met af en toe een akkoord en daarboven een razende saxofoon. De Latijns-Amerikaanse ritmes zijn wat het grote verschil maakt tussen toen en nu.
Het meest verassend echter zijn de plena's. Doordat de melodieën uiterst herkenbaar zijn en de hoeveelheid percussie de sfeer van een straatfeest wel erg duidelijk overbrengt, is het moeilijk om stil te zitten. Absoluut hoogtepunt is '¿Qué Será De Puerto Rico?'. Hierin komt alles samen, van een zang die direct vertrouwd is tot solo's die ver buiten de wereld van de plena reiken. Mocht er ooit discussie bestaan over de vraag of het mogelijk is nieuwe culturele versmeltingen te doen plaatsvinden, dan kan 'Esta Plena' dienst doen als bewijststuk één. Liefhebbers van Zenon, maar ook van David Sanchez of New Cool Collective's Sugar Protocol, zullen uiterst tevreden zijn.

Meer horen?
Op de

(Sybren Renema, 8.10.10) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.