|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Steve Biko als rode draad bij Eric van der Westen's Quadrant XTD vrijdag 10 september 2010, Paradox, Tilburg Het is altijd een genoegen om bassist Eric van der Westen aan het werk te zien. Met zijn Quadrant XTD mocht hij de aftrap verrichten van een nieuwe reeks jazzconcerten in het Tilburgse Paradox. Dit keer liet hij zich vergezellen door jonge talenten gitarist Bram Stadhouders en drummer Onno Govaers in combinatie met saxofonisten Mete Erker en Erwin Vann. Avontuurlijk en grensverleggend als Van der Westen is, was ook hier veel ruimte voor elektronische effecten en samples voortkomend uit de laptop en synthesizer van Hans Timmermans. Woordkunstenaar Jimmy Rage nam de poetry voor zijn rekening, welk gegeven centraal stond bij dit concert, waarin de nieuwe cd van Quadrant - met de fascinerende titel 'The Devine Cockeyed Glimpse' - gelanceerd werd. Talenten zijn ze zeker, Stadhouders en Govaers. Dat hebben we al op eerdere momenten kunnen ervaren. Stadhouders jr. viel niet op door zijn schijnbaar verlegen aanwezigheid enigszins achteraan op het podium, maar ook moest je een goede luisteraar zijn om zijn aandeel in het geheel te ontdekken. Ditmaal geen jazzy solo's, maar bescheiden invullingen, wat op zichzelf ook een kunst is. Govaers daarentegen blonk uit in creativiteit en kreeg ruimschoots de gelegenheid zijn talent te openbaren. Het goede en meestentijds mooie samenspel van beide ervaren saxofonisten Erker en Vann was een sterke component, al dan niet voorzien van effecten, en de afwisseling van sax en klarinet door Erker schiep een welkome afwisseling in de klankkleur van de blazers. De insteek van de cd en het concert, poetry met muziek, is op zich een goed gegeven en kan ook heel mooi zijn. Echter, op momenten dat de begeleiding door de toch flinke band heftig werd, viel het gesproken woord - hoe gepassioneerd of theatraal ook gebracht - in het niet en werd Rage's aandeel wat schreeuwerig en onverstaanbaar. Bij het ontbreken van een melodie raak je dan als publiek het houvast een beetje kwijt en gaat de boodschap verloren. "We moeten er met z'n allen wat van maken. Verantwoordelijkheid nemen voor wat je doet of aanricht, of je nu zwart of pimpelpaars bent." De bevlogenheid van Van der Westen klinkt door in zijn woorden ter inleiding van 'Truth And Transition', een compositie die begint met een gesamplede toespraak van Steve Biko, die er steeds als een rode draad doorheen loopt. Qua impact een absoluut hoogtepunt. In het voorprogramma stond Stian Westerhus. Deze gitarist slaagde erin zichzelf op zijn elektrische gitaar te begeleiden. Helemaal opgesloten in zijn spel hoorden we mysterieuze klanken die een bijna macabere sfeer creëerden, opbouwend tot een climax, uiteraard met de nodige dosis effecten en samples. De strijkstok hanterend ontstonden geluiden van een strijkensemble, maar dan ruig met een gevoelig randje. In het laatste gedeelte wel enigszins provocerend door de volumeknop zó ver open te draaien, dat het publiek naar de oren greep. Een ronduit opmerkelijke performance. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. (Donata van de Ven, 17.9.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
