Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Der Rote Bereich: La vie en Tetzepi

Tetzepi contra Der Rote Bereich, vrijdag 7 mei 2010, Paradox, Tilburg

Het Berlijnse trio Der Rote Bereich trapt deze avond af. Het openingsnummer 'Bremse' kenmerkt zich door intiem, experimenteel samenspel. De steady en warme gitaarlijnen van Frank Möbus worden op sommige momenten echter overschreeuwd door Rudy Mahalls basklarinet, die zich dwingend en doordringend manifesteert. Het daarop volgende 'Polly And Christopher' kent een mooie subtiele opbouw, met een spannende gitaarintro, het warme geluid van mallets en brushes, en een zwoele basklarinet. Het trio speelt zeer alert in dit doorleefd klinkend stuk met opvallend vlotte en vrije passages. De basklarinet van Mahall beweegt zich hier soepel van 'kikkerachtige' uithalen naar meeslepende melodieën en Bernd Steidl op drums blijft maar gáán. Wat een energie! Met een zichzelf samplende Möbus schiet 'Polit Pilot' weer een hele andere richting uit. De opbouw, met thema's die unisono worden ingezet en door de muzikanten worden overgenomen, zorgt voor drie verschillende grooves, die mooi in elkaar overvloeien. Seidls drumspel kenmerkt zich door snelle, verrassende tempowisselingen, waarbij rockinvloeden nooit ver weg zijn, terwijl Möbus zijn gitaar donkere en mysterieuze tinten meegeeft. Samenvattend: drie sterke, originele composities.

Daarna is het de beurt aan Tetzepi. Waarom zij een 'small' bigband worden genoemd, is ons een raadsel, want met zijn veertienen wisten zij de hele tent plat te spelen. Tetzepi verstaat de kunst van elke compositie een fascinerend klankmozaïek te maken met plotse veranderingen in sfeer, ritmiek en stijl. Het repertoire van de band is zeer gevarieerd, mede door de inbreng van vele gastcomponisten die speciaal voor Tetzepi schrijven. Zoals Corrie van Binsbergen, Tobias Klein, Martin Fondse en Albert van Veenendaal. Waar op het ene moment een spannend James Bond-thema weerklinkt, horen we verderop drum 'n bass invloeden, om uit te komen op een prairie in cowboysfeer.

Een en ander gaat gepaard met sterke solistische bijdragen. Bijvoorbeeld van de enige vrouw in het gezelschap, altsaxofoniste Esmée Olthuis. Wat een daadkracht en power, wat een snelheid van handelen. Zo! Ook Hans Leeuw is een opvallende verschijning met zijn Electrumpet, in feite een uitbreiding van een normale trompet met een variëriteit aan sensoren en knoppen. Het is een hybride instrument om naast akoestisch ook elektrisch te spelen. Daartoe is de trompet uitgerust met twee mondstukken, waarvan er één direct naar een laptop gaat. Zo is hij in staat om geluiden te processen en on the spot trompetsamples te maken, die hij naar hartenlust in het klankbeeld kan inbrengen. Tel daar mensen als Natalio Sued (tenorsax), George Pancras (trompet) en Charly Zastrau (piano) bij op, en je begrijpt dat we hier met een kwalitatief zeer hoogstaande en uitstekend op elkaar ingespeelde bigband te maken hebben, die we vóór deze avond schandalig genoeg – de band bestaat al ruim tien jaar! - nog nooit eerder aan het werk gezien hadden.

Na de pauze laat de combinatie Tetzepi–Der Rote Bereich zien dat de Duitsers zich moeiteloos kunnen inpassen in het enerverende totaalgeluid. Zoals in 'Cows In The Wind', een stuk geschreven voor een kleine bezetting (zonder trombones). Dit nummer schetst een beeld van een winderig, verlaten weiland, waar de filmische soundscapes uit Leeuws laptop suggereren dat er iets te gebeuren staat. Duidelijk spelplezier is ervan af te lezen; de twee drummers en de twee gitaristen vinden elkaar en brengen het nummer unisono naar het kookpunt. Een naderende trein... en wat doet die koe op die rails?!

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Maarten van de Ven.

(Josien Lucassen & Maarten van de Ven, 22.8.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.