Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Goochelen met maatsoorten

Trio BraamDeJoodeVatcher met gasten, dinsdag 13 april 2010, Jazz in Arnhem, Musis Sacrum, Arnhem

Ter viering van hun 20-jarige jubileum nodigde het Trio BraamDeJoodeVatcher vorig jaar een aantal gasten uit voor hun concerten, om er zodoende een Quartet van te maken. Pianist Michiel Braam schreef in dat kader een dertigtal composities, die hij verzamelde in het 'Q-book'; de stukken - op zich in feite startpunten voor improvisaties - heten dan ook gewoon 'Q' met een nummer. Maar die kun je dus ook met z'n drieën spelen, blijkt vanavond in Musis Sacrum.

Michiel Braam legt uit hoe dat werkt. 'Q1' is de langzaamste, 'Q30' de snelste, zo simpel is het. De muzikanten spelen bij elk optreden een andere combinatie. Een setlijst is er niet, aftikken doen ze niet aan. De drie beginnen gewoon en zuigen hun publiek meteen mee in hun muzikale wereld. Die is wonderlijk, af en toe extreem, maar altijd eigenzinnig en uniek.

Braam kan hele subtiele tonen uit zijn piano halen (pakweg 'Q3'), maar kan ook wild hameren op zijn instrument ('Q18' en verder). Soms legt hij zijn handen plat op de toetsen, beweegt ze razendsnel en produceert daarmee toch een warme klank. Bassist Wilbert De Joode en drummer Michael Vatcher doen hun eigen ding. Tenminste zo lijkt het. Ze hebben dezelfde unieke aanpak als Braam en lijken voortdurend te improviseren. Vatcher goochelt met vreemde maatsoorten, pakt er af en toe een zingende zaag bij en tovert zelfs geluid uit het onderstel van een trommel. De Joode lijkt soms zijn instrument aan te vallen, maar schakelt moeiteloos over op een weemoedige aanpak met strijkstok.

Die extremen passen allemaal wonderwel in elkaar en dat levert een intrigerende set op. Af en toe bladert Braam in het boekje op zijn piano, zoekt een 'Q' en begint. Aan het einde van het stuk bladert hij naar een andere 'Q' en laat die in het vorige stuk overvloeien. De andere twee pakken de draad meteen op. Fascinerende muziek van drie eigenzinnige muzikanten.

In die eerste set was goed te zien en te horen hoe sterk dit trio is. Oogcontact hebben ze niet veel. Maar er is veel meer dan dat. Op ieders gevoel en met hun hele lijf vullen ze elkaar aan en voelen ze elkaar. Er zijn onzichtbare lijntjes naar elkaar toe getrokken.

De tweede set wordt gespeeld met drie gasten, studenten van het conservatorium ArtEZ. Braam is hoofd van de afdeling Jazz & Pop binnen ArtEZ hogeschool voor de kunsten. De middag voor het concert gaf het trio al een workshop voor deze studenten. Dit in het kader van een serie van acht masterclasses, die de studenten zelf hebben bedacht en vastgesteld.

Faggotiste Dana Jessen is de initiatiefneemster van meerdere solo's. Ze lijkt veel zelfvertrouwen te hebben in het doorzetten van de improvisatie. Zo neemt ze het rietje van haar instrument af, om het in haar hand te nemen en erop te spelen alsof ze zich in een vogelrijke omgeving begeeft. In het tweede nummer neemt ze zelfs even de leiding, vol passie en middels circular breathing. Benjamin Tai Trawinski speelt op contrabas. Tijdens 'Q28' vullen hij en De Joode elkaar erg goed aan. Soms wat voorzichtig, maar in ieder geval stimulerend. Trawinski en Braam hebben een uitdagend (in tempowisselingen) en humoristisch spel met elkaar. Bob van Luijt - op vijfsnarige akoestische basgitaar - heeft een bijzonder geluid; hij speelt virtuoos en warm, alleen de kracht ervan komt niet altijd op zijn plek terecht. Van Luijt is het meest zoekende binnen het experimentele samenspel. In één thema is hij sterker aanwezig. Op zijn manier zet hij interessant gekozen noten neer. Vatcher speelt hier - zo creatief als hij kan zijn - uitstekend op in.

Er wordt door de drie gastmusici geëxperimenteerd, alleen lijkt het er soms op dat ze daarin niet helemaal durven door te zetten. Dat blijkt bijvoorbeeld tijdens het laatste nummer, waarin het trio het initiatief vol neerlegt bij de gasten. Jammer genoeg wordt de geboden ruimte, die open ligt voor solo's, nauwelijks aangegrepen.

Trio BraamDeJoodeVatcher speelt in deze set bewust zachter op momenten en moedigt de gastspelers aan. Het trio blijkt te zijn weggelegd voor dit soort gastbijdragen, waarmee het vol respect, openheid en vrijheid omgaat.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Maarten van de Ven.

(Rob Chevallier & Josien Lucassen, 22.4.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.