Cd
Art Blakey & The Jazz Messengers – 'Blakey’s Theme' (West Wind, 1989)
Opname: 1980

Hij was de talk of The Hague op het North Sea Jazz Festival van 1980. Als lid van Art Blakey's Jazz Messengers maakte trompettist Wynton Marsalis een verpletterende indruk met zijn krachtige, zelfbewuste spel en zijn ijzeren chops – en dat voor een twintigjarige. Er bestaat één opname van, maar die klinkt afstandelijk en geeft zeker geen goede indruk van wat zich die gedenkwaardige avond van de dertiende juli in de Jan Steenzaal (als mijn geheugen me niet bedriegt) allemaal afspeelde.

Op deze liveopnamen van drie maanden later komt het complete spectrum van het wonderkind goed tot zijn recht. Je hoort hier waarom Wynton Marsalis destijds als de Grote Zwarte Hoop van de jazzmuziek werd binnengehaald. Hij kneedt zijn sound dusdanig dat zelfs het uitgekauwde 'My Funny Valentine' zijn oorspronkelijke charme, expressie en glans weer helemaal terugkrijgt. Dat hij een voortreffelijke balladblazer is horen we ook in 'Angel Eyes', het pièce de résistance van deze schijf. In het titelnummer van de cd verwijst Marsalis naar zowel Harry James als Clifford Brown, de grote expressionisten van de jazztrompet. Van achter zijn drums geeft leider Blakey hem van tijd tot tijd goedgedoseerde zetjes. Zijn hardhorendheid was destijds kennelijk nog niet zover gevorderd dat die hem serieus parten speelde.

De andere solist die de aandacht vraagt is bassist Charles Fambrough, een feilloze walker die knap geconstrueerde solo's trekt, met een vol, vocaal geluid. De band klinkt gedisciplineerd, maar gelukkig niet al te netjes. Doch primair is deze plaat van belang omdat ze de eerste stralen van jazzster Wynton Marsalis reflecteert.

Deze recensie verscheen eerder in Jazz.

(Eddy Determeyer, 9.4.10) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.