Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Concert
Multidimensionale democratische inslag
WHO Trio, RED Trio & Jason Stein, Utrecht Jazz Fest, donderdag 11 maart 2010, Rasa, Utrecht

In het kader van het vijfdaagse Utrecht Jazz Fest 2010 speelden vanavond het WHO Trio en het RED Trio. Het thema van dit festival, 'jazz with a bite’, bleek een treffende typering voor deze trio's. In Rasa wordt doorgaans veelal wereldmuziek gespeeld. Tijdens dit festival werd er ruimte gemaakt voor top impro van platenmaatschappij Clean Feet Records uit Lissabon.

De nieuwste cd van het WHO Trio heet 'Less Is More'. Dat zegt tevens iets over het wezen van dit innovatieve trio. Pianist Michel Wintsch, bassist Bänz Oester en drummer Gerry Hemingway halen het optimale uit hun instrument. Vol passie en subtiliteit. Subtiel in de gekozen noten, waar geen mens aan gedacht zou hebben ze ooit zo neer te zetten. Door hun trance-achtige muziek vol mysterie wordt de aandacht vastgehouden. Ritmisch is het trio erg sterk, wat ook richtinggevend is voor hun bijzondere, emotievolle thema's. Voor een uitgebreide recensie van dit trio verwijs ik naar een eerdere bijdrage.

Het RED Trio manifesteert zich als een hechte drie-eenheid. De muzikanten lijken te zijn verbonden in gevoel, beleving en doelgerichtheid. Verrassend, indringend, gedetailleerd, verontrustend, intens, fascinerend en experimenteel, zoals je nooit eerder hebt gehoord. Maar waar moet je beginnen met luisteren?! Het is af en toe misschien iets té overweldigend. Het dynamisch bereik van de drie is enorm, van bezwerend fluisterzacht naar bombastisch heftig. Het komt meteen binnen; je wordt als luisteraar meegezogen in de verschillende sferen die ze weten neer te zetten.

Het staccato pianospel van Rodrigo Pinheiro heeft veel body en is bedwelmend. Hij speelt veelal in het middenregister van de piano. Ook maakt hij veel gebruik van boventonen, wat een metaalachtig geluid oplevert. Door in de klankkast de snaren te bewerken, weet hij het geluid te verlengen, wat soms het effect geeft van een steelgitaar. Gabriel Ferrandini is een echte sounddrummer; hij benut alle klankmogelijkheden van zijn drumkit. Met een strijkstok haalt hij ijle tonen uit zijn bekken. Maar een cimbaal kan hij evengoed op zijn kop op de snare leggen, om hem zo te bespelen. Piepend, krassend, schurend. Het geeft een filmisch effect. En als anker van het RED Trio is daar de immer onverstoorbaar ogende contrabassist Hernâni Faustino, die opvalt met zijn warme, 'houten' geluid.

Gastmuzikant is Jason Stein op basklarinet. Hij speelt vaak met veel lucht, waarbij hij de circular breathing-techniek gebruikt. Af en toe lijkt zijn geluid op dat van een vogel. Het lijkt erop dat hij zichzelf telkens moet opladen voor een nieuwe solo, om boven het muzikale geweld uit te komen. Jammer genoeg vallen zijn bijdragen vaak weg in het geheel.

Wat de trio's van vanavond delen, is technische professionaliteit en een bijzonder hoog muzikaal kwaliteitsniveau. Beide ensembles brengen creativiteit, intensiteit en originaliteit, in sterke eigen composities, waarbij iedere muzikant een gelijkwaardige inbreng heeft. Er is veel te horen en te zien. Het vergt echter wel veel inspanning om er optimaal van te kunnen genieten, zeker wanneer je - net zoals ik - na een vermoeiende werkdag aan het concert begint.

Klik hier voor een fotoverslag van het concert van het RED Trio door Maarten van de Ven.

(Josien Lucassen, 18.4.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.