|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Kristina Fuchs maakt van falderie-faldera nog iets bijzonders maandag 1 maart 2010, Jazzpower, Wilhelmina, Eindhoven Kristina Fuchs, die met het grootste gemak en uiterste precisie zelf haar loopstation vulde en daarna met zichzelf het bloedmooie 'Schönster Abstärn' zong, meerstemmig en in canon. Dat was de ijzersterke opening van een optreden met een hoog kwaliteitsniveau. Oude Zwitserse volkswijsjes die Fuchs eerder opnam op de cd 'Im Röseligarte'. Geen 'grote' composities, maar eenvoudige traditionele volkswijsjes in oud-Zwitsers dialect. Zwitsers cultuurgoed dat van generatie op generatie is doorgegeven. Het werd hier eigentijds maar respectvol onder handen genomen. Je voelde en hoorde de bijzondere chemie tussen dit drietal, dat dit materiaal toegewijd en coherent wist te verbijzonderen. Zoals Mete Erker, die zijn tenorsax liet klinken als een Alpenhoorn in 'Es Isch Kei Sölige Stamme'. Piano, saxofoon en Fuchs' loopstation, waarmee ze overigens trefzeker uit de voeten kon, wisten wonderlijke bevreemdende klanklandschappen te creëren, waarover de zangeres als bergbeekjes haar vocaallijnen meanderde. Een intermezzo vormde het door pianist Jeroen van Vliet geschreven 'Dreamland'. Een ijzersterke compositie die ook in deze bezetting waardevast bleek. Fuchs scatte met Erker op saxofoon unisono de melodie, die door de pianist van passende begeleiding werd voorzien. Onvergetelijk was Van Vliets lange solo-intro in 'Mete’s Dance' met aan het einde de introductie van een ritmische groove, waarbij zang en saxofoon eerst unisono en later in akkoord een melodie invoegden. Een fraai slot van de eerste set. Terwijl Mete Erker op tenorsax soleerde, liepen vanuit de zaal Kristina Fuchs en Jeroen van Vliet met lichte varianten van koebellen al zingend zonder woorden en zich ritmisch op de borst kloppend richting het podium voor de opener van de tweede set: 'Der Rosengarten'. Hier was dat fraaie rondborstige en vette geluid van Erker op tenorsax goed te horen. Zijn lange egale vibrato en de dosering ervan zijn ongekend. Voeg daarbij de uitstekende ademregulatie van Fuchs en een vibrato dat haar warme stem dat weldadige timbre geeft. Kortom, een fraaie combinatie in totale harmonie. 'Taget Walde', een wijsje uit de zestiende eeuw, is een ochtendliedje waarbij de zangeres zichzelf op de Hang begeleidt, met pianospel van Van Vliet. En hoe! Zo wil je elke ochtend wel gewekt worden. Intrigerend gevolgd door 'Chumm Mir Wei Ga Chrischeli Gwinne', dat basaal begon met een simpel falderie-faldera in driekwartsmaat en zich met zang, loops en saxofoon laagsgewijs ontwikkelde tot een complex en boeiend bouwwerk. Van grote schoonheid was het duet van Van Vliet en Fuchs in de fascinerende en gepassioneerde uitvoering van de ballad 'Luegit Vo Bergen U Tal'. Een magistrale vertolking om nooit te vergeten. De aanblik van een groots berglandschap kan overweldigen en je sprakeloos maken. Kristina Fuchs en Jeroen van Vliet maakten hier dezelfde emoties los... en meer. Een puur en naturel concert van onbetwistbaar hoog niveau door musici die snaren wisten te raken. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. (Cees van de Ven, 22.3.10) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
