Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Garbareks moderne wereld-mix

Jan Garbarek Group, zaterdag 13 maart 2010, Vredenburg Leidse Rijn, Utrecht

De closing act van het Utrecht Jazzfest was dit jaar de Jan Garbarek Group. Saxofonist Jan Garbarek is vooral bekend van zijn samenwerking met Keith Jarrett, en in Garbareks eigen kwartet met Eberhard Weber, maar hij heeft ook gespeeld met bijvoorbeeld Bill Frisell, Miroslav Vitous en het Hilliard Ensemble. Garbarek heeft door de jaren heen bijna alle onderdelen van het muzikale spectrum verkend: moderne en zelfs free jazz, Noorse folk, klassiek, wereldmuziek en met name Garbareks mengvormen daarvan. Vanavond geen zachtzinnige esoterie of overdreven gegier en gescheur, maar een toegankelijke moderne wereld-mix, soepel en gestructureerd, die diep karakter kreeg door Garbareks prachtig heldere, herkenbare geluid.

Garbarek speelde deze avond meestal op sopraansax, wat zeer goed harmonieerde met de weliswaar prachtige, maar soms toch wel dominerende tablaklanken. Af en toe, eigenlijk te weinig, kwam de tenorsax tevoorschijn en kreeg het concert een ander tintje. Robuust en krachtig kwam Garbarek dan overal bovenuit, fantastisch spannend begeleid door Rainer Brüninghausen op synthesizer. Gurtu liet de tabla dan los en zette er een strakke westerse, zelfs bij vlagen hard-funk groove tegenaan. Brüninghausen, die overigens ook componeert en al lang met Garbarek speelt, was door het hele concert heen een belangrijke pijler en viel ook op met een bijzonder sterke solo op piano.

Van alles kwam voorbij, een vleugje latin en salsa, wat Spaans, zelfs voor de grap een paar maten tango. En een heel kort folkmoment met Garbarek op de fluit. Wereld-mix dus. Maar fluks terug naar het oosten, want voor drummer en percussionist Trilok Gurtu was een sterrenrol weggelegd. Zijn uitgebreide kit is een mengeling van akoestisch en elektronisch, oost en west, met de nadruk op oost vanwege de tabla. Hij mengt de instrumenten steeds in het gebruik, de hand op het ene, de drumstok op het andere. Gurtu drumt erg goed maar continu erg fel, niet per se genuanceerd, noch gevoelig, met harde accenten - vooral op de snaredrum. Zijn solo was de langste van allemaal en hij gebruikte ieder gadget dat hij had meegenomen, inclusief een metalen emmer met water. Opvallend waren zijn gesproken/gezongen percussiepartijen.

Kortom, geen 'Afric Pepperbird', maar een geslaagd en onderhoudend concert, dat door het festivalpubliek zeer goed werd gewaardeerd. Hoe zou dit trouwens hebben geklonken met drummer Manu Katché?

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven.

(Margretha van den Bergh, 19.3.10) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.