Cd
New Niks & Artvark Saxophone Quartet - 'Busy Busy Busy' (No Can Do, 2009)

Van een club die haar cd opent met een soort cut-up variant van de oerblues 'Frankie And Johnny' weet je in ieder geval dat het met de roots wel snor zit. Maar verder is er weinig traditioneels of vertrouwds aan deze ontmoeting tussen New Niks en het Artvark Saxophone Quartet.

Generaliserend zou je kunnen stellen dat het kwartet van drummer Arend Niks divergerend werkt en de saxofoons convergerend. Anders gezegd: de saxen hebben de (natuurlijke?) neiging tot homogeniteit, terwijl de mannen van Niks er eerder op uit zijn anarchistische bommetjes te plaatsen en onsportieve valkuilen te graven. Wel, dat levert interessante situaties op. Om te beginnen kun je vaststellen dat Artvark van zichzelf al een mooie sonore sound bezit, maar dat de toevoeging van violist Jasper le Clercq de zaak nog aanzienlijk levendiger maakt.

De golvende muziek van 'Sweet Dreams' heeft echt een hypnotiserend effect. Aan de andere kant heb ik me nooit zo gerealiseerd dat je Bo Derek, in een gelijknamige compositie van tenorist Mete Erker, ook op pointillistische wijze zou kunnen evoceren. Da's even wennen. Artvark, zonder de jongens van Niks, zet de tanden in 'Whosa Mwatana' van Abdullah Ibrahim. Naast 'Rev. Pete, Sad Frank & Jungle Johnny', waarmee geopend wordt, is dat het enige nummer dat niet door een van de muzikanten geschreven is. Baritonsaxofonist Peter Broekhuizen heeft hier, verkleed als Mahotella Queen, het laagste woord, waarbij de collega's als een soort zulukoor fungeren.

Deze recensie verscheen eerder in Jazz.

(Eddy Determeyer, 12.12.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.