The David Liebman Trio & Jesse van Ruller - 'Lieb Plays Weill' (Daybreak, 2009)
Opname: 2008

De Amerikaanse jazzsaxofonist, fluitist en pianist David Liebman is een succesvol en drukbezet muzikant en docent. Zelf een grote fan van Coltrane, was hij ook lid van de band van Miles Davis en Elvin Jones. Ook te horen was hij met Chick Corea, Herbie Hancock en John McLaughlin. Onvermoeibaar is hij op zoek naar nieuwe expressieve mogelijkheden en varianten van al geschreven composities. Zijn onafhankelijkheid en de afstand van de commercie maakt het hem mogelijk zich met minder bekende componisten bezig te houden, die niet op het eerste gezicht met jazz in verbinding staan.

Op deze manier ontstond in 2005 de opname 'Lieb Plays Wilder', met Eric Ineke op drums en Marius Beets op bas. Met de actuele cd 'Lieb Plays Weill' houdt hij zich intensief met de muziek van de Duits-Amerikaanse componist Kurt Julian Weill bezig, die 1900 in Dessau in een joodse familie werd geboren. Weill verwerkte al in 1927 een verscheidenheid aan muzikale invloeden. Vooral in 'Die Dreigroschenoper', met zijn wereldberoemde 'Moritat Mackie Messer' (met tekst van Berthold Brecht), worden jazz, tango, blues en jaarmarktmuziek verwerkt. Hij componeerde operas ('Royal Palace' en 'Happy End') en schreef muziek voor ballet en mime, orkestwerken, kamermuziek, chansons en cantates.

Na de machtsovername van de nationaal-socialisten 1933 in Duitsland vluchtte Weill eerst naar Frankrijk en later naar de Verenigde Staten. Hij vierde grote successen, vooral met zijn musicals op Broadway, terwijl in Duitsland veel van zijn werken tijdens de boekenverbranding in mei 1933 vernietigd werden. Minder bekend is, dat een aantal jazzstandards uit de pen van Kurt Weill afkomstig zijn. En precies daaruit heeft Liebman een selectie opnieuw bewerkt en opgenomen. Het zijn vooral stukken uit musicals. 'This Time Next Year' ('Huckleberry Finn'), 'You’re Far Too Near Me' en 'September Song' ('Knickerbockers Holiday'), 'Speak Low' ('One Touch Of Venus') en 'My Ship' ('Lady In The Dark'). En natuurlijk mag 'Mack The Knife' en 'Liebeslied' uit 'Dreigroschenoper' niet ontbreken. Alle composities zijn met respect en gevoel gearrangeerd en in de jazzstijlen van de toenmalige tijd opgenomen. Het trio is prachtig op elkaar ingespeeld en de schoonheid van het pure, zonder opsmuk, maakt indruk en spreekt voor zich.

Bijzondere aandacht verdient speciale gast Jesse van Ruller. Expressie en potentieel van deze gitaarjuweel komen hier prachtig tot hun recht, of het nu is in zijn ingetogen begeleidende rol of tijdens zijn altijd weer opnieuw fascinerende solo's. Zijn behoedzame en zachte omgang met geluid, de warm klinkende intonatie in combinatie met zijn veeleisende perfectionistische muzikaliteit zijn de kwaliteiten waaraan men hem vanaf de eerste gespeelde noot kan herkennen.

Deze cd is meer dan zomaar een zoveelste collectie van nieuw opgenomen standards. Het album vertegenwoordigt veeleer een met toewijding gemaakte hommage aan een componist, wiens leven door verschrikkelijke historische omstandigheden werd bedreigd en wiens artistieke en geestelijke eigendom werd vernietigd in het vuur.

Labels: cd

(Sabine Fleig, 19.9.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.