Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Inspirerende heavy stuff The Vandermark 5 + Els Vandeweyer Quartet featuring Fred Longberg-Holm, Kent Kessler & Tim Daisy, zaterdag 7 maart 2009, Kunstencentrum BELGIE, Hasselt De jonge Belgische vibrafoniste Els Vandeweyer begon haar muzikale carrière op het klassieke pad, maar ze raakte zó gefascineerd door geïmproviseerde muziek dat ze besloot om jazz te gaan studeren aan het conservatorium in Brussel. Haar spel is harmonisch met dynamische scherpe randen en een ruwe, veelal explosieve energie. Vanavond speelde Vandeweyer op de marimba, een instrument waarvan het geluid - in tegenstelling tot de vibrafoon - niet echt is te verlengen (waardoor je er dus niet lekker in kunt gaan 'hangen'). Toch liet ze met name door haar aanslag de klanken goed tot hun recht komen. Haar inzet was meer dan 100%. Geconcentreerd spelend bewoog ze zich op sokken springend achter haar instrument. De band om haar heen die ze had geleend van Vandermark - Kent Kessler (contrabas), Fred Longberg-Holm (cello) en Tim Daisy (drums) - bleek al na één enkele repetitie eerder die middag te beschikken over een haarfijn aanpassingsvermogen, elkaar wederzijds stimulerend en stuwend. In een prikkelend voorprogramma brachten ze Vandeweyers stukken met verve voor het voetlicht. Daarna werd in twee sets het hoofdgerecht van deze avond opgediend: The Vandermark 5. In ieder stuk was er genoeg ruimte voor alle leden om hun ideeën op een spontane manier in te zetten, de thema's te interpreteren en te herinterpreteren. Zo weet het kwintet zijn vaardigheden steeds aan te scherpen en zich verder te ontwikkelen. Het geheim van The Vandermark 5 schuilt in het feit, dat de band als geen ander pakkende melodieën, krachtige solo-improvisaties en afwisselende ritmische structuren en instrumentencombinaties weet samen te ballen in een compacte suitevorm, waarin met een juiste timing fijne lijnen tussen compositie en improvisatie worden geschetst. Ken Vandermarks spel op tenorsax en klarinet is zwoel, warm en gepassioneerd. De virtuoze tenor- en altsaxofonist Dave Rempis kan met zijn geluid de hele ruimte innemen; het raakt je van binnen. Beide rietblazers speelden in 'Cherry Orange' over en weer een intense terugkerende melodielijn. Ook Kessler en Longberg-Holm namen elkaars melodieën over. Laatstgenoemde betoonde zich een ware wizzard op zijn instrument, waarop hij net zo gemakkelijk een baspartij speelt als de snaren op Hendrix-achtige wijze terroriseert of improviseert over zelfgemaakte samples van zijn spel. Kessler, een mainstay vanaf het prille begin, is het anker van deze groep. Net als de andere stukken - veelal nieuw werk - kende ook 'Sweet' zijn bijzondere kenmerken, met invloeden uit de Balkan en de funk. Een energiek uptempo nummer met inbreng van overtones door Vandermark en Rempis, die beiden beschikken over een sterke embouchure. Longberg-Holm en Kessler speelden met strijkstokken, wat voor een mooi effect zorgde. Daisy drumde snel als spervuur. Door met schaaltjes over de bekkens te schuren maakte hij het unieke geluid van The Vandermark 5 compleet. De intieme sfeer in het Kunstencentrum Belgie zorgde ervoor dat het publiek erg betrokken raakte bij het spel. Vandermark maakte in zijn dankwoord duidelijk hoezeer de enthousiaste reacties in de zaal en de prettige ontvangst en ondersteuning van het Kunstencentrum hem weten te raken en te inspireren. De veelzijdige kwaliteiten van de muzikanten maakten dit concert tot een hoogstaand samenspel. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven. (Josien Lucassen & Maarten van de Ven, 15.7.09) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |