The Flatlands Collective - 'Maatjes' (Clean Feed, 2009)
Opname: 2008

The Flatlands Collective is de Chicago-band van de in Boston woonachtige Nederlandse saxofonist Jorrit Dijkstra. Het vlakke in de bandnaam verwijst dus niet alleen naar het Nederlandse laagland, maar ook naar het landschap rond Chicago. Het is geen gemakzuchtige muziek, zoals we wel van Jorrit Dijkstra gewend zijn, dus zonder goedkoop effectbejag. Het is veelzijdige kamermuziek met een grote aandacht voor klankverhoudingen.

'Mission Rocker', het eerste stuk, zet met zijn verglijdende thema de toon van het album: intrigerende vormen met onverwachte uitwerkingen die toch logisch blijven klinken. Daarbij is de klankkleur van de zesmansformatie overwegend licht en beweeglijk. De bezetting bestaat uit drie blazers, waarbij de altsax van Dijkstra fraai combineert met de klarinet van James Falzone en de trombone van Jeb Bishop. Naast de contrabas van Jason Roebke is er de vaak gestreken cello van Fred Lonberg-Holm. Het slagwerk van Frank Rosaly kan afwisselend zwaar en lichtvoetig klinken. Dijkstra is overigens ook een enkele keer op de lyricon (een elektronisch blaasinstrument) te horen.

Een mooi voorbeeld van zijn voorliefde voor spelen met vormen is 'Partially Overdone', waarin met boventonen van toonreeksen wordt gegoocheld. Elk van de stukken, met uitzondering van de spontane inprovisaties 'Maatjes 1' en 'Maatjes 2', heeft zo zijn onderbouwde uitgangspunten. Gelukkig heeft Dijkstra het een en ander uitgelegd in de liner notes. 'Druil' is bijvoorbeeld - in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden - geen voortdruppelend thema, maar een stuk dat ondanks zijn ritmische eenvormigheid een frisse spanning kent.

'Phil’s Tesora' is een oefening in dynamische spanning, waarbij lange stiltes worden gecombineerd met zachte, lange tonen. Een contrast daarmee vormt het nerveuze 'The Gate', waarin staccato-blazersklanken worden gecontrasteerd door op- en neergaande ritmepartijen. 'Scirocco Song' wordt gekenmerkt door charmante, lichtelijk melige Sun Ra-achtige sci-fi sfeer, met een vervreemdende, af en toe opzettelijk vals klinkende analoge synthesizersolo. Die synthesizer wordt trouwens ook heel effectief ingezet in het hyperactieve 'In D Flat Minor'.

Een eigenaardigheid is dat Clean Feed een Portugees label is met een opvallend eclectische smaak op het gebied van de geïmproviseerde muziek uit allerlei windstreken. Spannende muziek die mooi is uitgegeven.

Meer horen?
Op de

(Ken Vos, 24.7.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Fire! Orchestra - 'Echoes'
Klik op de hoes om tracks van dit album te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.