Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Contrasterend programma dat onder de huid kruipt
Harmen Fraanje, Oene van Geel & Kenzo Kusuda, zaterdag 30 mei 2009, Jazz in het Orgelpark, Amsterdam

De combinatie van deze twee namen doen je oren spitsen en je op een grensoverschrijdende muziekbelevenis verheugen. Pianist en componist Harmen Fraanje is ongetwijfeld een van de meest veelzijdige en creatieve muzikanten van de nationale en internationale jazzscene. Het spectrum van zijn formaties strekt zich uit over alle stijlen van muziek: het duo met klassieke pianist Igor Roma, het trio met cellist Ernst Reijseger en zanger Mola Sylla, Aneris (een trio met Brice Soniano en Toma Gouband), om er maar enkele te noemen. Tot voor kort was hij ook lid van het Narcissus kwartet. Daarnaast zijn er onder meer Fugimundi, The Ploctones, Oxymore, Nelson Veras, een bijna eindeloze lijst van muzikanten met wie hij heeft gewerkt. Zelfs voor een verstokte fan is het een uitdaging om het overzicht niet te verliezen, of erger nog, iets te missen. Het is spannend omdat de aard van zijn vele projecten volledig verschillend is, maar zijn individuele pianospel blijft onmiskenbaar.

Evenzo is het met violist en 'percussionist' Oene van Geel. Een open geest, die zich in diverse muziekstijlen uit vele landen thuisvoelt en deze in zijn spel doet weerklinken. Zoals bijvoorbeeld met die van Afrika en Zuid-India. In ensembles zoals het Zapp String Quartet, Estafest, Voer, het Eric Vaarzon Morel Trio en het Oxymore Quintet komen al deze invloeden tot zijn recht. Vooral zijn vindingrijke speelwijze is bewonderenswaardig. Hij gebruikt zijn viool als gitaar of als percussie-instrument. Je ziet hem versmelten met zijn instrument.

Het Orgelpark is een mooie ambiance voor een dergelijke bijeenkomst. Een culturele locatie, waarbij men zich ten doel stelt het orgel voor een breed publiek toegankelijk te maken. Muzikaal gezien varieert het concertaanbod van klassiek via jazz tot geïmproviseerde muziek, maar ook in andere kunstvormen, zoals dans en film profileert men het orgel.

In de prachtige en stijlvolle concertzaal, die over vier orgels beschikt, liet het duo Fraanje-Van Geel in de eerste set lyrische kamermuziek te horen. Het opbouwen en ontwikkelen van thema's was kenmerkend voor dit deel van het concert. Melodieus en toegankelijk kwam Fraanje's pianospel tot expressie. Klassieke muziek was een sterk en positief uitgangspunt voor hun spel. Van Geel volgde legato strijkend of friste staccato tokkelend de zaken op. Hoe dan ook, zijn spel gaf het repertoire een meerwaarde en zorgde voor een aantrekkelijke sfeer. Hij bracht emotionele diepgang en voegde een soort lichtheid toe.

Een andere dimensie van emotionele intensiteit werd bereikt in Fraanje's 'Aneris' en Van Geels 'Awakening'. Zwevend, discreet, puur, buitengewoon indringend en aangrijpend. Het deed de adem stokken! Een mooi contrast hierna was de gepassioneerde versie van Anton Goudsmits 'Boom-Petit'. Deze uitvoering toonde overduidelijk het vrijheidslievende plezier van improvisatie en experiment.

In de tweede set volgde een verrassing: een korte excursie van Fraanje op het orgel en Van Geel als percussionist en zanger. In tegenstelling tot het eerste deel ging het hier om wereldmuziek. Het deed denken aan Ernst Reijseger en Mola Sylla, met klanken uit de Afrikaanse traditie.

De aandacht verschoof vervolgens naar de Japanse danser en choreograaf Kenzo Kusuda. Zijn moderne choreografie bevatte ingestudeerde gebaren maar ook spontane bewegingen. Er werd een verhaal 'uit het leven gegrepen' uitgevoerd. Met zijn expressieve lichaamstaal gaf Kusuda ervaringen als ontdekking, vriendschap en teleurstelling een gezicht. Bijbehorende emoties en gevoelens zoals vreugde, pijn en woede, werden door zijn bewegingen zichtbaar. Tenslotte zegevierde de onzichtbare kracht van de genezen wond. De ongekende vrijheid en de onvermoede levensvreugde die erachter zijn verborgen, werden stevig en soms acrobatisch in dans gevisualiseerd.
Misschien een verhaal, wellicht een raadsel, maar in ieder geval vertolkt met grote verbeeldingskracht en een diepe verbondenheid met het eigen lichaam.

Een avond met kippenvel.

(Sabine Fleig, 14.6.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.