Eric Vloeimans' Fugimundi - 'Live At Yoshi’s' (Challenge Records, 2009)
Opname: 2008

Wanneer je dit schijfje ongezien in je cd-speler zou stoppen, zou je bij het horen van de openingstonen vermoeden dat het een album betreft van een gelauwerde pianist in het klassieke muziek-genre. In feite gaat het om een wondermooi, sonate-achtig intro van Harmen Fraanje, dat de weg plaveit voor 'Corleone', een compositie van 's Neerlands toptrompettist Eric Vloeimans. De titel had niet beter gekozen kunnen worden, want de filmische connotatie wordt volledig waargemaakt.

Dit eerste nummer vormt de opmaat van een uitmuntend klinkende live-registratie van een concert op 13 oktober 2008 in Yoshi's Jazz Club in het Amerikaanse Oakland: het derde album van een trio waarvan de som der delen steeds groter wordt in vergelijking met de topmuzikanten waaruit het is samengesteld. Fugimundi dus. Want naast de schoonheid van het gespeelde materiaal is het vooral de synergie die in het oog springt; Vloeimans, Fraanje en gitarist Anton Goudsmit vinden elkaar op alle mogelijke manieren op wat nu al mag gelden als een van de beste jazzalbums van het nog relatief prille jaar. Hoewel de term 'jazzalbum' de cross-over potentie van deze plaat misschien wel onrecht aandoet.

Het drietal sleept de luisteraar mee in een imaginaire klankwereld, waarin emotionele zeggingskracht en zinnenprikkelende melodieën hand in hand gaan. Vloeimans laat zijn trompet beurtelings zalvend, speels en itchy klinken. Zijn instrumentbeheersing is ongekend; hij weet zijn gevoelens en gedachten feilloos te kneden in pakkende creatieve improvisaties, die zijn interesse in spiritualiteit weerspiegelen. Fraanje, de benjamin van het trio (1976), ontpopt zich meer en meer als een pianist van internationale allure; zijn rijpe en doorleefde spel legt een ijzersterk fundament onder Fugimundi. En Goudsmit weet het geheel te voorzien van exact de juiste noten en akkoorden, die hij zeer gefocust en precies inzet. Gelukkig mag hij in 'Antwan' ook even lekker loos gaan, want die uitspattingen zijn toch een onmisbaar aspect van zijn gitaarspel.

De intrigerende composities - overwegend van de hand van Vloeimans - zijn zoals gezegd van een grote schoonheid; de bijdragen van Fraanje ('March Of The Carpenter Ants' en 'Philip') en Goudsmit ('Ernesto') doen daar zeker niet voor onder. En de standard 'Somewhere Over The Rainbow' (bekend geworden door Judy Garlands vertolking in de filmklassieker 'The Wizard Of Oz') zal zelden zo oorspronkelijk en onbevangen tegemoet zijn getreden, met een mesmerizing resultaat.

'Betoverend, dat zeker. Melancholiek, dat ook. Vrolijk, vanzelfsprekend.' Het zijn toepasselijke typeringen van de schrijver van de liner notes, Martin Bril, die vorige week op de avond van de cd-presentatie overleed. Misschien dat zijn geest ervoor zorgde dat het bijbehorende concert in Paradox de geschiedenis in zal gaan als een classic...

Meer horen?
Op de

(Maarten van de Ven, 27.4.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.