Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Veel speelplezier bij AlasNoAxis
vrijdag 6 maart 2009, Bimhuis, Amsterdam

Het was een klein feestje in het Bimhuis: niet alleen presenteerde drummer en bandleider Jim Black de vijfde cd 'Houseplant' van zijn kwartet AlasNoAxis, maar ook deelde hij trots mee dat labelbaas Stefan Winter in de zaal was en dat zijn band al meer dan tien jaar samen optreedt in dezelfde bezetting. Twee uur lang laat de band, onder aanvoering van Black, zien waarom hun unieke bandconcept zo verfrissend werkt. Een band die breekt met bestaande jazztradities door avontuurlijke elementen uit rockmuziek te combineren met ingenieuze songstructuren en mooie melodieën.

De relatief korte songs van Black zijn veelgelaagd, kennen net als progressieve rock soms meerdere in elkaar overlopende delen, maar duren nooit langer dan noodzakelijk. Er is ruimte voor individuele improvisaties, maar slechts mondjesmaat. Het liedje, de compositie staat centraal. Die composities kennen veel mooie wendingen en modulaties, en schakelen moeiteloos van mineur naar majeur. Een band als Radiohead doet dat ook zo mooi, en wordt terecht een referentie genoemd.

De band kent meerdere gezichten. Tenorsaxofonist Chris Speed blaast lange, melancholieke partijen, die vrijwel altijd op het gevoel werken. Maar het is gitarist Hilmar Jensson die de meeste indruk maakt. Hij speelt prachtige, open akkoorden op zijn gitaar, maar is ook niet vies van het gebruik van effectapparatuur en een flinke dosis feedback. Af en toe klinkt hij als Nels Cline, een andere gitarist die succesvol een brug weet te slaan tussen gitaarnoise en jazz. De ritmesectie van Black en bassist Skúli Sverisson switcht moeiteloos tussen vierkwartsmaten en snelle, complexere maatsoorten, die de invloed van zowel progressieve rock als jazz verraden.

Live is AlasNoAxis beter dan op cd. De dynamiek van de muziek komt hier beter tot zijn recht, wat met name voor de tweede set geldt. Dan neemt de band meer risico's en speelt met meer volume. Af en toe produceert de band een soundscape, korte improvisaties met gebruik van elektronica in plaats van drums door Black. Ze duren nooit lang, maar vormen een mooie brug tussen twee songs. Ook dat komt live beter uit de verf dan op cd.

Belangrijker nog is de interactie tussen de muzikanten. Die is nodig om de vele lastige overgangen in goede banen te leiden, en daarin slaagt de band glansrijk. Na tien jaar samenspelen is er nog veel spelplezier te zien op de gezichten van de muzikanten, en dat is bijzonder. Deze formule kan nog heel lang mee. AlasNoAxis heeft niet alleen de toekomst, maar is de toekomst.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Elton Eerkens.

Meer zien en weten?
Drie dagen na dit concert trad AlasNoAxis op bij Jazzpower in het Eindhovense café Wilhelmina. Cees van de Ven maakte er een fotoverslag van, dat je hier kunt bekijken.

Lees hier een interview met Jim Black door Robert Muis.

(Eric van Rees, 24.3.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.