Paul van Kemenade - 'Two Horns And A Bass' (eigen beheer, 2008)

Voor zijn nieuwe album, 'Two Horns And A Bass', lijkt altsaxofonist Paul van Kemenade moeite te hebben gehad te kiezen wat hij moest laten horen. Er staan maar liefst vijf verschillende ensembles op dit album, die allemaal Van Kemenade als bindende factor hebben.

Zijn spel is dan ook zeer herkenbaar. Van Kemenade is een van die zeldzame altsaxofonisten met een volvet geluid, dat ergens tussen dat van Johnny Hodges en Earl Bostic in zit. Zijn spel beweegt zich door een groot deel van het spectrum aan stijlen, maar is geworteld in de vrijere hardbop van de jaren zestig en de muziek van Charlie Parker. Afhankelijk van zijn medemuzikanten (begeleiders zou te weinig eer zijn voor de inspanningen die sommigen verrichten) stelt Van Kemenade zijn improvisaties bij.

Het album opent met twee duetten door Van Kemenade en pianist Harmen Fraanje. Fraanjes intelligente timing biedt Van Kemenade de ruimte om in het eerste nummer, 'Nyumbani', zich van zijn meest gevoelige, bijna dramatische kant te tonen. Daarop volgt 'Goodbye Welcome', dat een duidelijke latin-invloed heeft. Beide muzikanten leven zich behoorlijk uit, Van Kemenade zelfs met kenmerkende altsax-kreetjes. Toch gaat de swing nergens verloren, hetgeen het vakmanschap van beide muzikanten onderstreept.

Samen met Eric Vloeimans (trompet) en Wiro Mahieu (bas) vormt Van Kemenade een trio dat vier nummers van het album voor zijn rekening neemt. Behalve dat de composities intelligent opgezet zijn, valt op dat Van Kemenade en Vloeimans elkaar goed aanvullen: de saxofonist en trompetist passen niet alleen qua klankkleur bij elkaar, maar improviseren ook gelijkwaardig, zij het verschillend. Van Kemenade speelt regelmatig flinke intervallen, terwijl Vloeimans veel evenwichtiger te werk gaat.

Met Michiel Braam, toch vooral een vrije improvisator, kan Van Kemenade zich volop uitleven in de meer experimentele hoeken van de muziek. 'Straight And Stride', dat begint zoals de titel doet vermoeden, klinkt als een variant op 'On The Sunny Side Of The Street', die elk moment kan ontsporen, maar dat niet doet. Met name Braam is immers een meester in het tegenintuïtieve swingen. 'A Tune For N' gaat verder waar 'Straight And Stride' ophoudt; watervlugge loopjes en clusters van Braam worden in evenwicht gehouden door de strakke swing van Van Kemenade.

Met zijn eigen kwintet, bestaande uit Pieter Bast (drums), Wiro Mathieu (contrabas en basgitaar), Rein Godefroy (piano en Fender Rhodes) en Louk Boudestijn (trombone) speelt Van Kemenade twee nummers, die als tegenwicht prima na de gekte van de duetten met Braam passen. Van het toepasselijk getitelde 'Altijd Herfst' druipt de melancholie af, terwijl 'Dat Is Het Nog Steeds' flink funky is.

Het album sluit af met een zeer interessante versie van Ellingtons 'In A Sentimental Mood'. Dit nummer, een van de mooiste ballads aller tijden, is live opgenomen in het Bimhuis en is tevens op dvd bijgevoegd. De bezetting is indrukwekkend. Van Kemenade speelt hier met bassist en kersverse Boy Edgar Prijs-winnaar Ernst Glerum, drummer Han Bennink, gitarist Frank Möbus en de briljante trombonist Ray Anderson. Het mag, gezien deze samenstelling, geen wonder heten dat het nummer als dag en nacht verschilt van Ellingtons eigen uitvoeringen. Toch blijft de intentie duidelijk en klinkt het sentiment van de componist door in de improvisaties. Van Kemenade steekt Johnny Hodges, voor wie dit nummer geschreven is, wat betreft gevoel voor drama naar de kroon. Ook Anderson draagt meer dan zijn steentje bij; zijn kenmerkende gerasp, geloei en gekwaak op de trombone werkt wonderwel.

Het is alleen eeuwig zonde dat slechts één nummer van dit topensemble is bijgevoegd. Bovendien is het jammer dat er ook maar één nummer op de bijgevoegde dvd staat. Naar het schijnt komt dit omdat de VPRO alleen 'In A Sentimental Mood' heeft opgenomen. Dat is jammer, want de beelden (en opnamen) doen naar meer verlangen.

Meer horen?
Op Kwadratuur.be kun je luisteren naar een

(Sybren Renema, 10.3.09) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.