|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Bij Agog heb je aan een half concert al voldoende maandag 10 november 2008, Jazzpower, Wilhelmina, Eindhoven Soms heb je aan een half woord voldoende om te weten waarover het gaat. Bij Agog had ik aan een half concert voldoende om te weten waar ze voor stonden. Frank Wingold (gitaar), Mark Haanstra (basgitaar) en Joost Lijbaart (drums) speelden een promotieconcert ter gelegenheid van hun nieuwe cd 'Some Frump Punk'. In 'Frankium' - een compositie van Haanstra - speelde hij een prominente impro. Zijn stevige en volvette basgitaargeluid kwam aangenaam je oren in. Lijbaart deed ook hier weer wat nodig was; hij ondersteunde en was op zijn specifieke wijze Haanstra behulpzaam. Opvallend door volstrekt op muzikaliteit gestoeld drumwerk. Vervolgens kwam Wingold met een zeer plausibel verhaal in een lekkere tegendraadse groovy en funky improvisatie. Van heel andere aard was het rustige 'Mild And Hazy'. Hier manifesteerde Weingold zich als een melodieuze gitarist die met een goede neus voor prachtig akkoordenspel met dubbelgrepen dit juweeltje gestalte gaf. 'Some Frunk Punk', het titelstuk van hun nieuwe cd, was vooral ritmisch interessant. Soms was het alsof iemand plotseling de teugels aantrok en zo het tempo verstoorde en ontregelde, om de volgende seconde de teugels weer te laten vieren en het tempo weer zijn normale loop te geven. Een fascinerende vervreemdende ritmiek die van vierkwartsmaat plotseling overging in een driekwarts. Lijbaart presteerde bovenmatig, omdat hij deze gemankeerde ritmiek als volstrekt normaal en organisch liet klinken, terwijl wij als toehoorders verward op het verkeerde been werden gezet. Wingold beschikt over een ruime technische bagage, wat hij hier exposeerde met enerverend spel op de juiste momenten. In 'Far And Wide' trok Haanstra alle aandacht naar zich toe met een aansprekende solo-intro. Boeiend vanwege zijn spel in het hoge register van zijn instrument dat hij zelf simultaan van een stevige ondergrond voorzag, met solide donkere bastonen die hij liet doorklinken. Een sferisch stuk, groovy en beklijvend! Geen wonder dat deze compositie van hun vorige cd nog steeds op het repertoire is gebleven. Uw verslaggever van dienst moest helaas met één deel van dit concert genoegen nemen. Maar geen probleem, omdat toen al duidelijk was dat Agog ook in de tweede set nog veel moois in petto zou hebben. Klik hier voor een fotoverslag. (Cees van de Ven, 3.1.09) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
