|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 In dienst van de drums: Swingen in vijfkwart - Part 2 Pierre Courbois 5/4 Sextet, zaterdag 8 november 2008, USVA, Groningen Intrigerend, die stukken die slagwerker Pierre Courbois voor zijn sextet heeft geschreven. Niet eens zozeer omdat alles in vijfkwartsmaat staat – daar wen je snel aan. Het zijn allemaal composities met een uitgesproken karakter. Geen echte liedjes, eerder vlechtwerken van melodische drumlicks en uitgekristalliseerde breaks. Je zou er een zware dobber aan hebben de nummers na te fluiten, maar de structuren meestampen gaat automatisch. Dat Pierre zo griezelig exact drums speelt, helpt daarbij uiteraard. Verwacht bij hem geen obligaat tsjieng-tsjieke-tsjieng-tsjieke-tsjieng: voortdurend is de beat in beweging, versierinkje hier, accentje daar, rolletje er dwars doorheen. Maar, zoals gezegd, gevaar voor ontsporing is er nimmer. Ook niet in een nummer als '1953' (baritonsaxofonist Jan Menu, van 1962: "toen ben ik in Kloosterzande nog bijna verdronken"), dat klonk alsof een beeld weigerde uit het blok steen tevoorschijn te komen. Referenties aan de jazzgeschiedenis waren er nochtans. Het openingsnummer 'Re-education', wekte de indruk op een Monk-dieet geschreven te zijn en in 'Revocation' zweefde je onwillekeurig terug naar de jaren vijftig, de tijd van Charles Mingus' Jazz Workshop. De drummer bleef daarbij de spin in het web. Zoals bij zijn illustere voorgangers Art Blakey en Max Roach het geval was, leek de hele band rond zijn breaks en zijn dynamiek opgetrokken. Daarbij excelleerde Courbois met de vegertjes (een bijna vergeten kunst!) en met zijn onwaarschijnlijk vernuftige en effectieve pedaalwerk. Dat Jan Menu voor het vaste bandlid Ilja Reijngoud inviel, was alleen hier en daar in het ensemblewerk te bespeuren. 'Opaque' was niet zo strak en glad als de titel suggereert. Daarentegen fungeerde Menu in 'Revocation' als oerbetrouwbaar harmonisch vangnet voor de jonglerende Toon de Gouw en Jasper Blom, die het thema speels naar elkaar overgooiden. Van de blazers maakte De Gouw met zijn bescheiden, doch zeer lyrische trompetspel in het volle USVA-zaaltje de meeste indruk. Tenslotte wil ik jelui het laatste sportnieuws van Pierre niet onthouden: het Internationaal Olympisch Comité heeft de sprong van Herman Brood niet erkend. (Eddy Determeyer, 26.11.08) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
