Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Audiocenter
Stefan Bracaval Quartet betoverend mooi
vrijdag 12 september 2008, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven

In het kader van hun cd-presentatietour speelde dit kwartet een gepassioneerd openingsconcert van een nieuw seizoen Jazz at the Crow. Dwarsfluiten zijn Bracavals hoofdinstrument, dat was te horen ook. Het kwartet slaagde erin om live de hoge standaard van hun nieuwe cd 'Insight Inside' te evenaren, sterker nog te sublimeren. De composities waren van Bracaval met uitzondering van het juweeltje 'River Dance' van Nick Drake, de standard 'If I Should Lose You' en het sterke 'Nathalie' van gitarist Hendrik Braekman. Werner Lauscher (bas) en Marc Léhan (drums) completeerden de formatie. Prettige bijkomstigheid: ze speelden ook vijf stukken die niet op hun nieuwe cd staan.

Stefan Bracaval liet zijn instrument als een jazzinstrument bij uitstek klinken. Zonder meer een verdienste van formaat. Braekmans gitaarspel mengde bedwelmend fraai met het geluid van Bracavals fluiten. Dit meervoud was een deel van het geheim waarom je zonder een spoortje sleet een avond lang geboeid de ongehoorde klankrijkdom van dit kwartet onderging. Bracaval speelde afwisselend dwarsfluit en basfluit, wat zorgde voor variatie in het klankbeeld. Opvallende ingrediënten waren onder meer de melodieuze, aansprekende composities en een uitstekend samengesteld programma. Een scala van intimistisch en traag naar expressief en uptempo swingend werd op hoog niveau geserveerd. Met subliem samenspel en voldoende ruimte voor improvisaties.

Ritmisch viel er genoeg te beleven met ballads, swingende uptempo stukken en een tango bijvoorbeeld. In het Spaanse 'Peñon' hoorden we hoe fluit en gitaar als een twee-eenheid hun unisono speelden. Lauschers basspel was perfect in balans en mooi ingebed in het groepsgeluid. Hij was onopvallend muzikaal prominent en het solide ankerpunt. Drummer Marc Léhan, mij onbekend, maakte met intrigerend spel boordevol doelgerichte accenten, stimulerende interventies en prikkelende roffels, dat ik zijn naam niet snel meer zal vergeten. Stefan Bracaval beheerste en gebruikte alle mogelijkheden die zijn instrument hem bood. Hij speelde kort, puntig en pittig, maar ook mals, mellow en legato, zoals in het indrukwekkende 'La Noche' op basfluit. Met overtuigende expressie en zijn prachtige toon met dat aangenaam langgerekte vibrato ging dit stuk welkom onderhuids. Waarbij ook de organische tempovrijheid de spanning extra verhoogde.

Luister ook eens naar 'Timemark' om overtuigd te worden van het sterke gitaarspel van Braekman. Met hun gedegen techniek en creatieve geest improviseerden Braekman en Bracaval onberispelijk. Dit concert klonk als aaibaar fluweel in oogstrelende kleuren. Genoeg superlatieven nu. Er is alle gelegenheid om bovenstaande op juistheid te toetsen. Het concert is hier integraal te beluisteren. De cd 'Insight Inside' is een aanrader, maar met het bezoek van een liveconcert kom je in 'Seventh Heaven', een Bracaval-original waarmee het concert werd besloten. De toegift na het eindapplaus was onontkoombaar.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

Meer weten?
  • De website van Stefan Bracaval.

    (Cees van de Ven, 31.10.08) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








    • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.