|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
  North Sea Jazz impressies: Herbie Hancock Quintet vrijdag 11 juli 2008, Ahoy, Rotterdam 'Musical revelations often lurk around the corner at a jazz festival. It's part of the excitement of being in an environment with constant music. Over the course of the day, you never know when a transcendent performance will emerge - from a young, previously unknown artist, from an established musician on the scene or from a legend of the music.' Tijdens het lezen van een oude Down Beat sprongen deze woorden van eindredacteur Jason Koransky eruit, omdat ze treffend beschrijven hoe je jezelf tijdens een jazzfestival opeens kunt terugvinden bij een concert waar instant geschiedenis wordt geschreven. Dat was ongetwijfeld het geval met het optreden dat keyboard wizzard Herbie Hancock ons vrijdagavond 11 juli voorschotelde in de Hudson-zaal tijdens het North Sea Jazz Festival. De pianist trad aan met een superbezetting die zijn weerga niet kent: saxofonist Chris Potter, gitarist Lionel Loueke, bassist Dave Holland en drummer Vinnie Colaiuta. Al meteen bij zijn eerste solo in de opener 'Actual Proof' bewees Hancock, die switchte tussen keyboard en vleugel, in een bloedvorm te steken. Wat een souplesse en frisheid van geest etaleerde deze man! Holland (op basgitaar) en Colaiuta legden dit diep groovende stuk uit 1974 aan het rock-infuus, Loueke gooide er een lekker wah-wah gitaartje in, en Potter hield zich ondertussen kranig staande tussen al dit muzikaal geweld. Ook tijdens 'Seventeens', met een aparte springerige ritmiek, speelde het kwartet met de allure van een rockband. Colaiuta legde een ultravette basis met Holland, die de zaak lekker opstuwde op zijn akoestische 'babybas'. In een oppeppende solo liet Hancock zijn klare, heldere toon weer horen. Loueke dreigde wat onder te sneeuwen, maar gelukkig kreeg hij even de ruimte in een rustiger gedeelte. Vervolgens werden we overrompeld door een totaal geherarrangeerde, slow groovende funkversie van 'Watermelon Man', waarin Hancock de keytar ter hand nam: een keyboard/synthesizer die je als een gitaar omgespt - en die de muzikant dus meer bewegingsvrijheid geeft. Met Potter gaf hij zich over aan een uitbundig potje trading fours, om daarna een duel aan te gaan met Loueke, die zijn gitaargeluid liet muteren in een soort orgelklanken. Zichtbaar een feestje voor publiek en muzikanten! Gedurende het concert maakte de vaak door depressies geplaagde Colaiuta (ex-Zappa) zijn reputatie als meesterdrummer volledig waar met adembenemend krachtig drumwerk. Maar in Wayne Shorters 'Footprints' was hij subtiel aanwezig met een tapijt van ritmes, waaroverheen Hancock hypnotiserende soundscapes vlocht. Holland had het nummer geopend met een mooi in elkaar grijpende solo, double-time, bijna gitaarachtig gespeeld. Een ouderwets swingende Pottersolo doorsneed Hancock smaakvol met gesampelde koortjes. Ook Loueke deed een duit in het zakje met een intimistische, mooi getoonzette gitaarsolo. Het kwintet straalde echt spelplezier uit. Vervolgens trakteerde Hancock het publiek op een sonate-achtige intro op de vleugel, met 'klassieke' allure, die zich ontvouwde in zijn jazzstandard 'Maiden Voyage'. Zeer gedurfd, want hij trok zich niets aan van de lawaaierige festivalomgeving. Opeens ging het over in de lekker relaxte drive van 'Cantaloupe Island'. Ook al zo'n Hancock-mijlpaal, die een pakkende uitvoering kreeg met prima croppy drumwerk. In zijn solo liet Potter horen dat hij nooit kiest voor de gemakkelijkste weg. Desondanks weet hij het zo te verklanken dat het vertrouwd klinkt, alsof het alleen zo gespeeld had kunnen worden. Met Hancocks prettige groove en Loueke's smeuïge wah-wah accenten kon de conclusie niet anders luiden: this stuff is funky indeed! Geheel in stijl was de toegift 'Chameleon', het eerste nummer van 'Head Hunters', het album waarmee Herbie Hancock vriend en vijand verraste in 1973. De 68-jarige toetsenist liet met dit werkelijk uitmuntende concert zien, dat zijn rol in de hedendaagse jazzscene voorlopig nog niet is uitgespeeld. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven. (Maarten van de Ven, 23.9.08) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
