Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Een trio op basis van gelijkheid
Veenendaal, Kneer & Sun, maandag 29 oktober 2007, Jazzpower, Wilhemina, Eindhoven

Veelal heeft de piano in een gelijknamig trio de prominente rol. Bij Veenendaal, Kneer en Sun was dat niet het geval. De kwalitatieve en kwantitatieve inbreng van alle drie was goed in balans. Met uitzondering dan van de composities die als vertrekpunt golden voor de improvisaties; deze waren van Van Veenendaal en Kneer. Begrijpelijk, omdat dit koppel ook vaak als duo optreedt. Maar met Yonga Sun erbij is sprake van een belangrijke toegevoegde waarde. Deze ideeënrijke drummer, met een fraai klinkende kit en met zorg geselecteerd klein percussiespul, was een luistergenoegen. Hij is een drummer waarbij je oren tekort komt; zoveel is er bij hem te beleven!

Het aardige aan dit optreden was dat elke compositie een fragiel framewerk kende, zodat naar hartelust kon worden uitgebroken. Een cruisecontrol, niet om het meest efficiënt tot het doel te komen, maar met alle vrijheid voor interessante sightseeing. Zo kom je dan wel mooi op fraaie, onverwachte plekjes. En van deze vrijheid werd dan ook volop gebruik gemaakt. Ging iemand buiten zijn boekje of vertoonde hij afwijkend muzikaal gedrag, dan stemde de ander daar met fraaie interacties, ondersteunend en onvoorwaardelijk mee in.

Van Veendaal deed dit met oorstrelende harmonieën, soundscapes, alert geplaatste akkoorden of tegendraadse accenten en andere plaagstoten. Een absoluut oorspronkelijke pianist en daarom terecht alom gewaardeerd. In zijn compositie 'Van De Wereld Muziek' speelde hij gedurfde en spanningsvolle sustains, die het stuk geheel tot stilstand brachten, alsof een laatste adem werd uitgeblazen. Maar nog net op tijd kon Sun - met sticks die eruit zien als houten breinaalden - het stuk reanimeren met subtiel drumwerk op snaredrum en hihat. Vervolgens nam Kneer het woord. Hij is een rasverteller op zijn bas. Hij beschikt over een warme 'stem', heeft overtuigingskracht en neemt je makkelijk mee in zijn verhaallijn. Het stuk eindigde met een enkele pedaalnoot, die nu zonder harmonische of ritmische omspelingen eenzaam en uiterst langzaam achter de coulissen verdween.

Dit is een trio van jazzmusici die oprecht plezier beleven aan elkaars creativiteit en eigenzinnigheid. Het klinkt en oogt niet alleen prettig, maar je bent deelgenoot en beseft dat in elk concert van dit trio weer nieuwe, onverwachte, spannende en creatieve zaken gebeuren. Dat het publiek dit alles waardeerde bleek wel uit de wens voor een toegift. Het werd 'Miniatures Tres Vite', een listig stuk vol abrupte stops en breaks, zodat het tempo telkens even stokte om vervolgens weer voort te razen.

Dit concert had best langer mogen duren, want Veenendaal, Kneer en Sun lieten nog veel onbesproken. Een vervolgbezoek is daarom misschien een goede aanbeveling.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

Meer weten?
  • De website van Albert van Veenendaal.

    (Cees van de Ven, 14.11.07) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.