Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Tegendraadse mix van jazz en tango
Jazz Impuls Dubbelconcert door Trio Nuevo en Sandra Coelers, zaterdag 13 oktober 2007, Deventer Schouwburg, Deventer. Nog te zien: Heerlen 27/10, Rijswijk 17/11, Kampen 8/12, Leeuwarden 18/1, Austerlitz 16/3, Amsterdam 20/3, Roosendaal 25/4, Rotterdam 3/5.

Centraal in het Trio Nuevo staan drie oude bekenden uit de jazz. Tenorsaxofonist Dick de Graaf, accordeonist Hans Sparla en violist Michael Gustorff spelen al ruim twintig jaar samen in het Dick de Graaf Septet (al was Sparla daarin vooral op trombone te horen). De nieuwe combinatie maakt zich sterk voor wat De Graaf zelf 'bedreigde muzieksoorten' noemt: jazz dus, en in iets mindere mate (wat die bedreiging betreft) tango.

De combinatie van jazz en tango is niet nieuw; in de jaren zeventig werkten baritonsaxofonist Gerry Mulligan en bandoneonspeler/componist Astor Piazzolla al spraakmakend samen in het project Tango Nuevo. De naam van het nieuwe bandje van De Graaf verwijst daar ook een beetje naar.

Het is aardig te horen hoe deze drie instrumentalisten (voor de theatertournee versterkt met de vituoze bassist Harry Emmery, die een spectaculair solostuk bijdraagt) vrijmoedig met de twee samenstellende componenten omgaan en interessante, soms tegendraadse kleuren kiezen, beurtelings de hoofdrol en de bijrol spelend. Ze spelen wat eigen stukken van De Graaf (met een prachtige hoofdrol voor Sparla in 'The Missing Link'), maar vooral bewerkingen van composities van de Argentijnse meester. Een verrassing is de geestige 'Jitterbug Waltz' van Fats Waller, waarmee de pauze wordt ingeluid.

Na de pauze een heel ander verhaal. Dan betreedt zangeres Sandra Coelers het podium en verdwijnt het jazzelement. We belanden dan in een soort Argentijnse club, en horen een theatrale zangeres met een tango-orkestje. Coelers heeft een indrukwekkende strot, maar kan ook een ingetogen ballade (met sterke eigen gitaarbegeleiding) recht doen.

Met jazz heeft het allemaal niets meer te maken, los van hier en daar een solootje van De Graaf. Mooie muziek, zeker, maar je komt eruit met een beetje een dubbel gevoel. Misschien is dat ook de bedoeling van een Dubbelconcert, maar de jazzimpuls raakt wel een beetje zoek.

Deze recensie was eerder te lezen in De Stentor/Deventer Dagblad.

(Anoniem, 25.10.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.