Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Max Roach, 1924–2007

Max Roach, één van de meest invloedrijke drummers die de jazz tot nu toe gekend heeft, is op 16 augustus jl. op 83-jarige leeftijd in New York City overleden.

In de late jaren veertig en vroege jaren vijfig ontwikkelden Kenny Clarke en Roach een geheel nieuwe manier van drummen. Door het ontstaan van de bebop en de samenwerking met Charlie Parker en Dizzy Gillespie werd een polyritmische stijl ontwikkeld, waarbij de beat gevarieerd op de bekkens werd geslagen, terwijl op de snaredrum relevante accenten werden geplaatst. Ook is Roach vermaard om zijn uitermate melodische drumsolo's.

Op tienjarige leeftijd speelde hij al drums in gospelgroepen. Hij groeide op in Brooklyn en studeerde op de Manhattan School of Music. In zijn tienerperiode drumde hij bij Duke Ellington en werd hij de huisdrummer in Monroe's Uptown House. Daar kwamen de nieuwe jazzhelden – Parker, Gillespie, Monk, Powell, Davis - spelen en jammen. In het begin van zijn carrière maakte hij plaatopnamen met Miles Davis (het befaamde album 'Birth Of The Cool') , Bud Powell, Coleman Hawkins en Fats Navarro.

In 1954 formeerde hij het befaamde kwintet met trompettist Clifford Brown. Door een tragisch auto-ongeval in 1956, waarbij zowel Brown als pianist Richie Powell het leven lieten, heeft de band maar kort bestaan. In die tijd heeft de groep op het EmArcy label enkele voortreffelijke albums - 'Brown And Roach, Inc.', 'Study In Brown' en 'At Basin Street' – geproduceerd. Vanaf die tijd tot en met de zestiger jaren was Roach een veelgevraagd slagwerker. Hij speelde onder anderen met Charles Mingus, Stan Getz, Eric Dolphy en Stanley Turrentine, en leidde zijn eigen groepen waarin competente musici zaten, zoals Booker Little, George Coleman en Hank Mobley.

Roach was ook een politiek geëngageerd musicus. In 1960 nam hij het album 'We Insist! Max Roach's Freedom Now Suite' op met zangeres Abbey Lincoln, met wie hij vanaf 1962 tot en 1970 getrouwd is geweest. Inmiddels kan dat album een classic genoemd worden en behoort het tot een hoogtepunt in Roach's discografie.

In de jaren zeventig en tachtig tot en met de laatste jaren toonde hij zijn interesse in de avant-garde jazz door platen op te nemen met prominenten als Anthony Braxton, Archie Shepp en Cecil Taylor. Hij formeerde een tienmans percussie-ensemble M'Boom en experimenteerde met een dubbelkwartet waarin Odean Pope, Cecil Bridgewater, Tyrone Brown en het Uptown String Quartet werden samengebracht.

Max Roach schreef muziek bij de toneelstukken van Sam Shepard en bij balletten van Alvin Ailey. Hij deed ook veel soloconcerten en werkte samen met videoartiesten, hiphoppers en gospelkoren. Zijn filosofie luidde: "You can't write the same book twice. Though I've been in historic musical situations, I can't go back and do that again. And though I run into artistic crises, they keep my life interesting."

(Jacques Los, 21.8.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.