Vrije melodische improvisaties door goed ingespeeld kwartet
Dave Liebman/Ellery Eskelin Quartet, vrijdag 4 mei 2007, Bimhuis, Amsterdam.

De in 1946 geboren tenorist Dave Liebman, die in de zeventiger jaren furore maakte in Miles Davis' elektrische formaties, behoort thans tot één van de meest spraakmakende post-Coltrane tenoristen. Inmiddels is hij te beluisteren op een 300-tal platen c.q. cd's, waarvan zo'n 100 onder eigen naam of als co-leader. Hij heeft talrijke composities geschreven (onder andere voor de Nederlandse balletgroep JazzEx).

Met zijn voormalige leerling tenorist Ellery Eskelin, bassist Tony Marino en drummer Jim Black heeft Liebman een voortreffelijk all-star kwartet geformeerd. In 2004 heeft dit kwartet de cd 'Different But The Same' op het Hatology-label opgenomen en sindsdien wordt er onder die naam regelmatig in Europa getoerd. Al de leden van het kwartet zijn daarnaast met grote regelmaat in andere formaties op de Europese podia te beluisteren.

In het eerste nummer, 'The Decider' van Ellery Eskelin, blijkt al dat de twee tenoristen behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn. Qua stijl – vrije melodische improvisatie – is er nauwelijks verschil. Het geluid van Eskelin is wat robuuster en warmer. Daarentegen beschikt Liebman over iets meer techniek. Beide tenoristen zijn goed op elkaar ingespeeld en beheersen het contrapunt meer dan voortreffelijk. Respectvol en aanvullend is hun samenspel en ieder soleert melodieus en inventief. Het is kamer-freejazz op zeer hoog niveau.

Drummer Jim Black, die het podium van het Bimhuis wel als zijn woonplek kan beschouwen, begeleidde en soleerde uitmuntend. Het is fenomenaal hoe hij de mogelijkheden van zijn standaard drumset plus 'ritsel en rinkel'-instrumenten weet te benutten. Telkens reageert hij adequaat en muzikaal, zowel op hectische en swingende momenten als in de subtielere passages. Bassist Tony Marino, die al jaren in de David Liebman Group speelt, produceert een vol en donker geluid. In zijn solo's en in zijn completerende begeleiding vertoont hij meesterschap en in samenwerking met drummer Black creëert hij een sublieme background voor de beide tenorsolisten.

Het concert wordt afgesloten met Eric Dolphy's compositie 'Out There', waarin Eskelin een elegante, rapsodische solo speelt, die gepaard gaat met een warm sonoor geluid. Al met al zijn Eskelins solo's bedachtzamer en daardoor interessanter dan de wat nerveuze solo's van Dave Liebman met zijn vingervlugge arpeggio's.

Geheel terecht dwong het publiek het voortreffelijke kwartet een toegift af.

Klik

(Jacques Los, 12.5.07) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.