Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
Als een lange mantra Franz von Chossy Trio & Harmen Fraanje Kwartet, dinsdag 20 maart 2007, Mahlerei, Mahler, Arnhem In het kader van de Young VIPS-tournee kwam Stichting Jazz in Arnhem ditmaal met een dubbelconcert in Mahler, het café-restaurant van Musis Sacrum in Arnhem. Het Franz von Chossy Trio, winnaar van de Dutch Jazz Competition, opende de avond met een prima concert, waarbij een extra vermelding voor het drumwerk van de jonge Flin van Hemmen op zijn plaats is. Hij speelt zeer volwassen, subtiel waar nodig en hij voelt goed aan op welke momenten wat extra power vereist is. De concentratie en toewijding waarmee Von Chossy piano speelt, doet af en toe sterk denken aan zijn Noorse collega Tord Gustavsen; diep voorovergebogen over de toetsen lijkt hij af en toe zó in de vleugel te willen kruipen. Melodisch sterke composities ook. Pianist Harmen Fraanje toverde de tweede set met zijn kwartet om in een langgerekte collectieve improvisatie, die van het begin tot het eind wist te boeien. En het gekke was dat je als luisteraar helemaal niet de indruk had dat niets vooraf was uitgeschreven. Het kwartet werd voortgestuwd door twee uitmuntende Franse musici: bassist Brice Soniano en drummer Toma Gouband, waarmee Harmen overigens ook samenspeelt in Par 4 Chemins. Beiden gingen volledig op in hun spel. Soniano, een charismatische persoonlijkheid, ondersteunde zijn warmbloedige baslijnen met hoge keelklanken, iets wat bij hem zowat tweede natuur lijkt. Goubands zeer geconcentreerde manier van spelen verslapte geen moment. Een boven zijn atypische drumstel hangende bamboestok diende als ophangrek voor diverse belletjes. Elk tikje dat hij daartegen gaf, was doorspekt met betekenis, alsof het alleen op die momenten had gekund. Gouband is bovendien een echte sound drummer. Met zijn handen spelend waar nodig, zocht hij soms welbewust de subtiliteiten en nuances op. Rietblazer Michael Moore lardeerde het concert met kwikzilvere, speelse interpuncties, altijd even fraai van toon. Fraanje is in zulke settings volledig in zijn element. Zijn intimistische spel zuigt de aandacht op en voert de gedachten mee naar onvermoede horizonten. Zijn toucher is soms fluweelzacht mooi. De muzikanten voelden elkaar en de flow van het gespeelde dan ook perfect aan en musiceerden daar ook naar. Het komt niet vaak voor dat je na een stuk van zowat 40 minuten eigenlijk nóg niet genoeg hebt gehad. Deze avond had ik dat gevoel dus wel. Meer horen? september uitkomt en waarop ook de geniale fluitist Magic Malik meespeelt. (Maarten van de Ven, 20.4.07) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |