Ongelooflijk jazzy solo's op de steelpan
Van Merwijk's Music Machine, vrijdag 23 februari 2007, Bimhuis, Amsterdam

De bezetting is zeker origineel; Carlo de Wijs op hammondorgel, Roberto Vizcaino op percussie, Lucas van Merwijk op drums en misschien wel de meest bijzonder instrumentalist: Konkie Halmeier op steelpan. Met zo'n combinatie van instrumenten wordt de nieuwsgierigheid naar de muziek wel gewekt. Overigens blijkt dit de primeur te zijn van een hammondorgel met een steelpanspeler samen op één podium.

Na een compositie van Eddy Louis te hebben gespeeld, volgt een ode aan de steelpan, 'Corazon Di Mi Panchi', geschreven door Halmeier. Zijn solo klinkt ongelooflijk jazzy, wat je van tevoren misschien niet zou verwachten van een steelpanspeler; dit geluid roept namelijk vrijwel meteen associaties op met Caribische muziek.

Van Merwijk's Music Machine blijkt echter in veel verschillende muziekstijlen thuis te zijn. Het stuk 'Relation', gecomponeerd door Carlo de Wijs, heeft een duidelijke fusion-bijsmaak. De veelzijdigheid van de muzikanten zorgt voor veel variatie gedurende het concert, maar hierdoor ontbreekt wel een zekere spanningsboog, die liveconcerten soms juist zo interessant maken. Ook in de stukken zelf wordt de opbouw nooit helemaal goed uitgewerkt, De Wijs probeert af en toe in z'n eentje een climax te bereiken, wat enigszins lukt als hij hulp krijgt van Van Merwijk, maar Halmeier en Vizcaino lijken niet helemaal mee te kunnen gaan in deze opzwepende klanken.

Het solostuk van de steelpanspeler is wel een van de opmerkelijkste momenten van de avond. Het is fascinerend om te zien hoe Halmeier de steelpan-kunst beheerst en er de meest betoverende muziek mee kan maken. Het stuk duurt niettemin iets te lang om te blijven boeien. Van Merwijk en Vizcaino spelen een aantal keer samen een percussiestuk, waarin ze laten zien hoe goed ze elkaar aanvoelen; de dynamiek tussen de twee muzikanten is onvoorstelbaar krachtig. Door de overdaad aan percussie blijft de jazz jammer genoeg tijdens dit concert achterwege. Is dit wereldmuziek met een westers randje of popmuziek met Caribische fusionelementen?

Tijdens de tweede set probeert De Wijs ook nog wat elektronica uit om de mix maar helemaal compleet te maken. Dit wordt helaas niet genoeg uitgediept om ook daadwerkelijk iets aan de muziek toe te voegen. Het laatste stuk voor de toegift is het stuk 'Spirit', ook een compositie van Carlo de Wijs. Het heeft een sterke reggae-achtige klank en weer zorgt De Wijs hier voor de climax, hoewel Halmeier nu ook eindelijk de smaak te pakken lijkt te hebben gekregen.

Het publiek reageert aan het einde van het concert ontzettend enthousiast met een staande ovatie. Dat mag ook wel, gezien de kwaliteit van de spelers en de toegankelijkheid van de muziek. Er miste een zekere rode draad in de opbouw van het concert en de muziek, maar meer mogen we misschien ook niet verwachten van vier muzikanten die op dat moment nog maar tweeënhalve week samen spelen.

Klik

(Alexandra Mientjes, 5.3.07) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.