Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Melodieuze en vrije interpretaties van Bronnenbergs composities
Wim Bronnenberg's Connected, vrijdag 16 februari 2007, De Tobbe, Voorburg

Sinds jaren worden er in de intieme foyer van theater De Tobbe met een zekere regelmaat niet te versmaden jazzconcerten georganiseerd. Dat allemaal onder de bezielende leiding van programmeur Paul Beijerling. Een keur van prominente jazzmusici en groepen hebben er ooit acte de présence gegeven.

Vrijdag was de relatief recente formatie Connected van gitarist Wim Bronnenberg aan de beurt. Onlangs nog heeft Bronnenberg onder de naam van zijn groep een nogal lovend besproken cd uitgebracht. Het was dus niet zo verwonderlijk dat het repertoire voor een groot deel uit nummers – allen van de hand van de leider - van dat album bestond. Uitzonderingen waren Joe Hendersons 'Jinrikisha' en een door Bronnenberg gevoelig en ingetogen gespeelde 'Darn That Dream' van Jimmy van Heusen.

In het rijtje van de Nederlandse topgitaristen – Ruller, Iterson - hoort Bronnenberg beslist thuis. Met zijn open en relaxte speelwijze en avontuurlijke interpretaties van zijn eigen zeer melodieuze en interessante composities behoort hij tot de 'buitencategorie'. Zijn geluid is vol en warm en zijn lyrische improvisaties houden de aandacht vast. In combinatie met het warme sonore geluid van John Ruocco's tenorsax wordt een volle ensembleklank gecreëerd, die de kracht van de composities alleen maar versterkt. Ruocco soleerde met groot meesterschap en sierlijke moderne lijnen over de merendeel modale, melodische thema's. Hij heeft een uniek geluid. Niet al te krachtig, maar sonoor en warm. Een soort van Paul Gonsalves-sound. Het is jammer dat Ruocco, die een enorme staat van dienst achter de rug heeft, te weinig op de podia te beluisteren is.

Harmen Fraanje, de vaste pianist van Connected, thans bezig met de Young Vips Tournee, werd voortreffelijk door pianist Rob van Bavel vervangen. Dat lag natuurlijk ook in de lijn der verwachtingen, want Van Bavel heeft in de loop der tijd in diverse combinaties bewezen tot de beste pianisten van het land te behoren. Drummer Thorsten Grau - die een niet al te zekere indruk maakte, en mijns inziens wat té bescheiden drumde - en bassist Uli Glazman vormden de ritmesektie van dit welluidende en interessante kwintet. Muziek vanuit het hardbop-idioom, maar dan wel met interpretaties en improvisaties die neigen naar vrijere richtingen.

Klik hier voor Geneviève Ruocco's fotoverslag van dit concert.

(Jacques Los, 2.3.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.