Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Hamid Drake, Albert Beger & William Parker - 'Evolving Silence Vol. 2' (Earsay, 2006)

Ondertussen moet het duidelijk zijn dat ik nogal wild ben van Hamid Drake en William Parker als het beste drum 'n' bass-duo ter wereld. En ook deze 'Evolving Silence' bevestigt dit. Dit is de tweede cd van een reeks opnamen die het duo in Israël had met Albert Beger, een Israëlische saxofonist/fluitspeler, die niet gekend is, en duidelijk volledig onterecht. Zijn spel is creatief, warm, precies, melodieus, gevoelig, en dit op beide instrumenten.

Dit album is in twee delen uitgegeven. Dat is een beetje bizar, want ze vormen duidelijk één geheel, zelfs tot in de titels van de nummers toe. Beide zijn ook relatief kort (42 minuten en 40 minuten) en ze hadden dus bijna op één cd gekund. Ze zijn enkel te bestellen in Israël, maar ik moet zeggen dat ik ze al na één week had, zonder enig probleem of bijkomende taksen.

De muziek dan: net wat ik graag heb. Pulserende en complexe ritmes met een zee van vrijheid voor het trio om zijn ding te doen. Je hoort ze genieten van hun eigen samenspel, reagerend, van richting veranderend, terugvallend op het basisthema, om dan weer vrij te improviseren. Het eerste nummer is krachtig, furieus soms, maar ook melodieus. Het tweede nummer is een spontane improvisatie van dwarsfluit en bas, met Beger die zingt, roept, hijgt en knort door zijn instrument, maar altijd ritmisch, om te eindigen in een trage en mooie solo. Op 'Funky Lacy' neemt Drake het initiatief, en krijgen we zijn typisch sterke slag met tussentikken, roffels, weggelaten slagen. Verder een repetitieve Parker en Beger, die er hard tegen aan gaat, funkend als de pest. Halverwege laat Beger de ruimte aan de ritmesectie om hun kunnen uit te stallen, om dan weer in te vallen voor de finale.

'Skies Of Israel' is een dreigend en traag nummer, geleid en beheerst door Parker, die een prachtige melodie uit zijn strijkstok tovert. Unisono dan met Beger op sax, om dan als slangen rond elkaar te kronkelen, de melodielijn volgend in zijn mogelijke en onmogelijke variaties. Je hoort de pijn, het verlies, de angst, de wanhoop... Het eindigt met de bas die schril gestreken wordt in de hoogste tonen, dwars door je hart gaand, dan weer gevoelig met sax en drums samen. Prachtig! Dit stuk alleen maakt deze cd de aanschaf waard.

Parkers dochter studeert in Israel, wat verklaart waarom hij erheen ging en er vorig jaar ook zijn Europese tournee startte. Het album is
zo te verkrijgen.

(Stef Gijssels, 4.3.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.