Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Vooral de composities doen het bij Frank van Bommel
woensdag 14 februari 2007, Bimhuis, Amsterdam

Pianist Frank van Bommel heeft een klassieke piano-opleiding genoten. Daarnaast is hij beïnvloed door Misha Mengelberg en Mal Waldron. Dat is duidelijk te horen in zijn spel; spaarzaam, stevige aanslag en opeenstapeling van muzikale motiefjes. Wat hij ook van Mengelberg heeft meegekregen is instant composing. Niet zo vreemd dus dat de groep begon met 'Compositie'. Een vrij ensemblestuk. Een collectieve improvisatie. Behoedzaam zoeken naar de samenklanken en subtiel op het eind de tonen laten wegsterven. Eigenlijk een 'warm' spelertje, maar wel een fraaie.

Met de twee allochtone Nederlandse blazers, Michael Moore en Tobias Delius, heeft Van Bommel prominente en formidabele improvisatoren in zijn kwintet gehaald. Dat nog eens gecombineerd met twee oude improvisatietijgers, bassist Arjen Gorter en drummer Martin van Duynhoven, maakt dit ensemble tot één van de meest interessante van de hedendaagse Nederlandse improjazz-scene.

Van Bommel is niet alleen een meer dan capabele pianist, ook zijn compositorische kwaliteiten zijn uitstekend. Al het gespeelde materiaal was van zijn hand. Hij maakt onder meer handig gebruik van de rieteninstrumentatie, getuige het klassiek gerichte 'Minette', waarin Moore en Delius uitermate subtiel en met een fraaie warme toonvorming de klarinet bespeelden. Een hoogtepunt was het fraaie duo op altsax (Moore) en tenorsax (Delius). Het geserreerde, warme geluid van de altsax tegenover het ouderwetse, volle geluid van de tenorsax (een kruising tussen Paul Gonsalves en Coleman Hawkins). Zonder elkaar virtuoos te overtroeven werd een adembenemend muzikaal kleinood neergezet.

Gedurende het concert maakte Delius een meer geïnspireerde indruk dan de behoedzaam blazende Michael Moore. Ook bleek Moore bescheiden in het nemen van soloruimte. Enigszins jammer, want Moore's improvisatiekwaliteiten zijn meestal onbetwist. Bassist Arjen Gorter was in de ritmesectie de meest stuwende kracht, terwijl Martin van Duynhoven, een beetje braafjes en ouderwets, niet aan bezielend drummen toekwam.

De winst van de avond werd gehaald uit de merendeels intrigerende composities van Van Bommel, dienst resolute en doelmatige pianospel, de rapsodische improvisaties van Delius, de fraaie klankkleur van de rietinstrumenten en het gedegen bassen van Gorter.

Klik
hier voor een fotoverslag van dit concert door Govert Driessen.

(Jacques Los, 26.2.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.