|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Prachtige volle arrangementen bij Joe Lovano Nonet vrijdag 10 november 2006, CC Luchtbal, Antwerpen Ter promotie van de nieuwe cd 'Streams Of Expression' geeft Joe Lovano zestien con-certen in Europa met zijn negenkoppige ensemble. Na het Amsterdamse Bimhuis is er een éénmalig Belgisch concert in Cultureel Centrum Luchtbal in Antwerpen, een rookvrij in Oostblokarchitectuur opgetrokken bouwwerk. Ondanks de verrassende programmering zijn de jazzconcerten zelden uitverkocht. Ook deze keer is de zaal niet vol. Het Joe Lovano Nonet bestaat uit nagenoeg dezelfde muzikanten als die meespelen op de in december 2005 opgenomen 'Streams Of Expression'. Alleen drummer Lewis Nash, die nu op tour is met Cedar Walton, wordt in Europa vervangen door Lovano's (sinds 1999) vaste drummer Otis Brown III. Pianist James Weidman heeft helaas tijdens de opnames van de cd al de rol overgenomen van de inspirerende John Hicks, die 10 mei van dit jaar op 64-jarige leeftijd overleed. Het openingsnummer 'Streams' begint met een prachtige lyrische solo van Joe Lovano met de zo herkenbare Lovano-loopjes en -klankkleur. Het volgende nummer 'Cool' levert prachtige volle arrangementen op wanneer alle riet- en koperblazers samenklinken. Alle muzikanten krijgen ruimte om te soleren. Vooral altist Steve Stagle en de prachtig scheurende sonore klanken van Gary Smulyan bieden mooie genietmomenten. Het derde nummer is Tadd Damerons 'On A Misty Night' van Lovano's in 2000 verschenen (nonet-)cd '52nd Street Themes'. Vervolgens wordt 'The Birth Of The Cool Suite' uitgevoerd. De titel leunt wat sterk op de legendarische Miles Davis opnames van eind jaren veertig. Van de oorspronkelijke twaalf nummers van 'Birth Of The Cool' werden door de inmiddels 80-jarige Gunther Schuller voor deze suite alleen 'Move', 'Moon Dreams' en 'Boplicity' gearrangeerd. Misschien vindt hij nog wat tijd voor een bewerking van de overige negen nummers? Opmerkelijk detail is misschien ook dat er in de originele bezetting van Miles Davis geen plaats was voor een tenorsaxofonist. Zelfs op het van 1992 daterende 'Re-Birth Of The Cool' van Gerry Mulligan - die ook in 1949 met zijn baritonsax van de partij was - ontbreekt de tenor. Het Joe Lovano Nonet voert de 'Cool Suite' met twee tenorsaxofoons uit volgens het boekje. In het nummer 'Big Ben' krijgt het concert een extra Belgisch tintje door het gebruik van de aulochroom. De aulochroom is een polyfone chromatische dubbele sopraansaxofoon, waarvan de toetsen apart maar ook samen kunnen worden bediend. De aulochroom is, overigens evenals de saxofoon, in België ontwikkeld. Ongeveer 25 jaar geleden maakte Lovano al kennis met de uit Brussel afkomstige bouwer François Louis en een prototype van het instrument. Sinds 2001 is het instrument echt in productie. In 2003 stond Joe Lovano op het podium van het dakterras tijdens het North Sea Jazz festival samen met de Belgische experimentele jazzrockformatie Aka Moon. Saxofonist Fabrizio Cassol speel-de daar aulochroom. Lovano heeft het instrument in zijn hart gesloten en blaast er vol overgave op! Het lijkt een moeilijk te bespelen instrument. Een paar valse uitschieters storen niet. Het concert wordt afgesloten met de Tadd Dameron-compositie 'Whatever Possess’d Me' (eveneens van '52nd Street Themes'), misschien wel het mooiste nummer van de avond en goed passend in de traditie van de cool jazz. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. (Eddy Westveer, 13.12.06) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
