Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Een muzikale conferentie
Herb Robertson Quintet 'NY Downtown Allstars', woensdag 4 oktober 2006, Paradox, Tilburg

De verwachtingen waren hooggespannen met dit selecte gezelschap freejazzers. Hun concert bestond uit één lange set in quasi-suitevorm, waarin iedereen ruimschoots aan het woord kwam. Dat wil zeggen voor zover de kaders met veel uitgeschreven partijen dat toelieten.

Altsaxofonist Tim Berne, die ook al met Robertson speelde op diens onlangs heruitge-brachte en hier gerecenseerde cd 'X-Cerpts: Live At Willisau', heeft een fraai, bijna klassiek geluid dat hij regelmatig etaleerde. Op andere momenten zocht hij expressie in flageoletten en vervormde en verdraaide hij zijn saxgeluid alsof hij vreemd ging. Silvie Courvousier speelde een subliem concert. Zij is een fascinerende creatieve pianiste die beschikt over een rijk arsenaal aan klanken en kleurend vermogen. Hierbij schuwt ze niet om attributen als een metalen kogel en gaffertape op de snaren los te laten. Ze maakte gebruik van het gehele klavier en wist zodoende zowel lichtere majeur- alsook donkere mineur-getinte improvisaties spannend te verklanken.

Bassist Mark Dresser speelde stevig en creatief zoals we van hem gewend zijn. Daarbij regelmatig gebruik makend van klankmanipulatieapparatuur. Hij was met drummer Tom Rainey - die opvalt door zijn onopvallend, wars van uiterlijk vertoon, maar inhoudelijk rijk basaal en solistisch spel - de betrouwbare onderbouw en ritmische motor van het kwintet. Robertsons composities wisselden rustige passages af met enerverende, heftige passages. Hijzelf was weer nadrukkelijk muzikaal aanwezig en speelde vitaal, energiek en eruptief. Hij sputterende, growlde en hyperventileerde zijn notenreeksen veelal in de hoge registers van zijn trompet.

Dit concert klonk als een conferentie waarbij iedereen zijn ideeën voor een muzikaal bouwwerk inbracht. Dit leidde vervolgens tot instemming en bijval of tot het aandragen van verhelderende alternatieven. Het resultaat was een bouwwerk dat de toehoorders spannende en verrassende in- en doorkijkjes bood, waarbij iedereen wel naar gelang passende en 'behaaglijke' plekjes kon vinden.

Toch ontkwam je niet aan de indruk dat hier nog niet echt het optimale resultaat klonk van een working band. Daarvoor ontbrak het soms aan trefzekerheid, compactheid en allertheid in de interacties. Mogelijk dat deze formatie met dit repertoire nog te weinig speeluren had om werkelijk maximaal te kunnen overtuigen.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

(Anoniem, 5.11.06) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.