Chet Baker – 'In New York' (Riverside, 2001) ****

Met de regelmaat worden reissues uitgebracht van voormalige importante jazzlabels. De firma Fantasy (inmiddels overgenomen door Concord) brengt onder de titel Original Jazz Classics vroegere lp's van onder andere Riverside, Prestige en Contemporary geremas-tered uit op cd, vaak aangevuld met bonustracks.

Al enige tijd is bovenvermelde cd verschenen. De oorspronkelijke opname is uit september 1958. In die periode speelt de controverse West Coast- versus East Coast-jazz. Dé ex-ponent van de West Coast-jazz, ook wel cool jazz genoemd, is trompettist Chet Baker. Hij heeft op deze cd een viertal voortreffelijke hardbopmuzikanten om zich heen ver-zameld. Het resultaat is dan ook dat er no-nonsense, straight ahead swingende warm-bloedige jazz wordt gemaakt en dat de grenzen tussen cool jazz (West Coast) en hard-bop (East Coast) geheel vervagen.

Op drie van de zeven tracks is tenorist Johnny Griffin naast Baker de tweede belangrijke solist. Hij verkeert in een glanzende vorm. Voor zijn doen speelt hij ingetogen. Zijn toon
is robuust juichend en zijn techniek en muzikale ideeën zijn van bijzondere klasse. Luister naar zijn magnifieke interpretatie van de medium ballad 'Blue Thoughts'. Velen van ons hebben deze Little Giant gelukkig vele malen op de vaderlandse podia kunnen beluisteren in de zeventiger en tachtiger jaren. De pianokruk wordt bezet door Al Haig, een blanke boppianist die furore maakte in de jaren '40 door geruime tijd met Parker en Gillespie te spelen. Zowel solistisch als begeleidend is hij uiterst competent, hoewel niet echt spec-taculair. De ritmesectie bestaat verder uit bassist Paul Chambers en drummer Philly Joe Jones. Dan heb je wel wat! Beter kan haast niet. Dat wist Miles Davis ook al.

In de jaren '50 was Chet Baker een 'rising star'. Hij had alreeds een groot aantal platen gemaakt met het Gerry Mulligan Quartet en onder eigen naam met onder anderen de pianisten Russ Freeman, Dick Twardzik en Bobby Timmons en de altisten Bud Shank en Art Pepper. Wellicht mede door de geweldig swingende ritmesectie improviseert Baker hier zeer gespierd, trefzeker en met technisch bravoure. Zowel in up-tempo nummers (zoals 'Hotel 49'), als in de ballad 'Polka Dots And Moonbeams' en de easy medium blues 'Soft Winds' speelt hij geconcentreerd en intens. Fantasievol improviseert hij over de chorus-sen.

Het is goed dat vroegere lp's - en zeker deze – wederom op de markt verschijnen. Voor een nieuw, hopelijk jong, publiek en om de stukgedraaide lp's te vervangen.

(Jacques Los, 9.11.06) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.