Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Vliegende start van nieuw Dick de Graaf Kwartet
zondag 1 oktober 2006, Jazzclub P60, Amstelveen

In jazzclub P60 in Amstelveen was dit keer het Dick de Graaf Kwartet geprogrammeerd. De Graaf, bekend van de mix van eigen stukken en cross-overs met klassiek, pop en wereldmuziek, is bovenal een jazzmuzikant die speelt met het motto 'jazz is de meest gastvrije muzieksoort'.

En dit keer was het een erg bijzonder concert, want De Graaf presenteerde voor de aller-eerste keer zijn nieuw samengestelde kwartet met Jeroen van Vliet op de Fender Rhodes, Guus Bakker op contrabas én basgitaar en Pascal Vermeer op drums. Deze vier muzikan-ten presenteerden zich hier dan ook voor de eerste maal aan het publiek. Dick de Graaf was bij aanvang duidelijk trots om zijn relatief jeugdige medemuzikanten te kunnen voor-stellen en vertelde, een beetje benauwd-lacherig kijkend, dat men nog nauwelijks gere-peteerd had. Van een mogelijke remming was echter niets te merken, want de band was een half uur voor het aanvangstijdstip al geestdriftig aan het spelen, waardoor enkele geïnteresseerde bezoekers van deze jazzclub bij binnenkomst ongetwijfeld de indruk kregen dat ze te laat waren.

Het openingstuk 'Alouch Of Bela' had De Graaf 'meegenomen' van het Bela Bartok Festival in Budapest. Dit stuk had een klassiek aandoend thema waar De Graaf, spelend op zijn tenor met die prachtige sound die we van hem kennen, zich behendig doorheen laveerde. Bijzonder bij een openingstuk, dat meestal rustig van start gaat, was het feit dat Dick, direct na het thema gespeeld te hebben, in up-tempo vervolgde. Dit werd mogelijk ver-oorzaakt door het lekker opjuinende drumwerk van Pascal Vermeer. De Graaf had er dus duidelijk zin in en was van plan om zich duidelijk direct te manifesteren door alle registers te verkennen. Eigenlijk leek het of hij hier nogmaals wilde benadrukken wat een geweldig jazzinstrument de saxofoon toch binnen de jazz kan zijn. Ook de soepele overname van de solo door Jeroen van Vliet mocht er zijn, met een verbluffend solide ondersteuning van bas en drums. Na de daarop volgende prachtig opgebouwde solopartij op de contrabas van Guus Bakker, met verschillende dubbeltonen begeleid door Vermeer die zijn bekkens met de hand beroerde, werd het barok aandoende thema weer ingezet en kon deze eerste set worden afgesloten met een driftige mengeling van klanken van deze vier improvisatoren.

Bij de overige negen composities zaten veel premières, en was het voor de aanwezigen een lust voor oog en oor om dit nieuwe Dick de Graaf Kwartet gade te slaan en te genieten van de solide sound. De zich als grote animator manifesterende Dick de Graaf bespeelde in twee stukken ook de sopraansaxofoon, om daarna duidelijk met graagte weer terug keren op zijn vertrouwde tenor. Eigenlijk etaleerden tijdens dit concert alle musici hun vakmanschap. Te beginnen bij drummer Pascal Vermeer; spelend op kousen-voeten ("want anders krijg ik maar kramp in de voeten") bespeelde zijn instrument alsof hij hier zelf mee versmolt. Hij is op dit moment een van de zeer talentvolle professionele Nederlandse drummers. Guus Bakker wist alle stukken - vaak complex van structuur - behendig met zijn baslijnen te ondersteunen. En een lachende Jeroen van Vliet bespeelde in dit nieuw geformeerde kwartet zijn instrument alsof hij dit al jaren in deze formatie gewoon was te doen.

In Monks 'Ask Me Now' bewees Dick de Graaf in een mooie openingssolo, spelend op zijn tenor met een volle royale toon, dat hij moeiteloos de aandacht van de aanwezige luisteraars wist vast te houden. Met inspirerende muzikale wendingen gaf hij aan ook een echte no-nonsense saxofonist te zijn. Het slotstuk 'Dekadeka' nam De Graaf twintig jaar geleden al op voor zijn debuut-lp op het Limetree-label (dit stuk heette toen nog 'Second Trying'). Met opzwepende solo's in het latin-idioom en met complexe ritmische contouren leek het net alsof de musici een spurt naar de eindstreep wilden maken, om zodoende dit zéér geslaagde debuut van het nieuwe Dick de Graaf Kwartet af te ronden.

(Anoniem, 24.10.06) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.