Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Martijn van Iterson - 'Streetwise' (Munich, 2006) ****

'Streetwise' is waarschijnlijk een van de laatste cd's, die Job Zomer van Munich Records maakte als executive producer. De opnamen vonden plaats op 17 en 18 april van dit jaar in de Fendal Sound Studio in Loenen. Op 20 juli jl. overleed Zomer op 68-jarige leeftijd.

Dit album van de gitarist Martijn van Iterson ligt makkelijk in het gehoor. Hij 'speelt' met zijn snaren. Als winnaar van de prestigieuze Bird Award in 2004 voor 'artist deserving wider recognition' wordt natuurlijk wel wat van hem verwacht. Slechts twee stukken, 'Equatation' en 'Shortcut', zijn in up-tempo. Vooral het eerstgenoemde wordt feilloos aangevuld door Martijn Vink op de drums. De rest van de bezetting mag er trouwens ook weze: Karel Boehlee (piano) en Frans van Geest(bas). Met uitzondering van 'Body And Soul' staan er alleen maar eigen composities van Van Iterson op deze cd.

Bij 'Northern Night Skies' krijg je echt een lekker gevoel. Voortkabbelend op een tocht door het notenwoud laat je de muziek over je heen komen. Een goed nummer om op te zetten na een drukke dag. Helemaal ontspannen met daarbij nog een prettige pianosolo van Boehlee. In het begin van het nummer 'Big Bears' hoor ik de beren waggelend aan-komen. Martijn weet met zijn Gibson ES-125 een goed sfeertje te kweken, waarbij hij afgewisseld wordt door lichtvoetige pianospel van Boehlee. Met het gevoelige nummer 'Blue Fall' bewijst Martijn dat hij de ballad ook goed beheerst. Frans van Geest treedt halverwege deze compositie even met zijn bas op de voorgrond.

Het al eerder genoemde 'Shortcut' wordt gevolgd door het titelstuk 'Streetwise'. Ik vraag me wel altijd af hoe de componist van instrumentale nummers aan zijn titels komt. Soms geeft het de sfeer weer van een nummer, een andere keer is het gewoon een inval van een kreet die toevallig na afloop het eerste te binnen schiet. Om terug te komen op 'Streetwise'; het lijkt op een karavaan kamelen die langzaam aan komt rijden. Het stuk met de vreemde titel 'To T Or Not To T' zou kunnen refereren aan het drinken van een kopje thee op een veranda van een huis in een ver land. In dit nummer worden de snaren zodanig aangeraakt alsof ze van fluweel zijn. Na het voor mij minder interessante 'Fractals' volgt een korte en gevoelige uitvoering van 'Body And Soul'. Het laatste nummer van de cd, 'Crossing Ducks', is een titel waar ik meer van verwachtte. Overstekende eenden maken toch meer lawaai?! Zeker als er ook nog een karavaan kamelen aankomt.

'Streetwise' is een cd met vele gezichten. Martijn van Iterson laat zien dat hij met zijn techniek tot één van de beste gitaristen van Nederland behoort. Mag er eigenlijk wel worden vergeleken worden? Conclusie: een voornamelijk rustige cd, die het beste te beluisteren is bij een mooie audioset en een goed glas wijn.

Een andere opinie?
  • Klik hier voor een recensie van 'Streetwise' door Cees van de Ven.

    Labels:

    (Anoniem, 23.8.06) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.