Panchito - 'Resurrección' (World Fusion Music, 2006) *****

Dit album zal elke muziekliefhebber beslist veel luisterplezier bezorgen. Het is het debuut-album van de voornamelijk uit Nederlandse musici bestaande band Panchito. Oorspronke-lijk begonnen met een bezetting bestaande uit trompet, altsax, tenorsaxofoon, trombone, gitaar, piano, contrabas en drums, zijn er door de jaren heen de nodige wisselingen geweest met musici, maar ook binnen het instrumentarium. De band schijnt drie jaar geleden op sterven na dood te zijn geweest en de leider van de groep gitarist/componist André van Berlo was eigenlijk ten einde raad. De concerten die Panchito in die periode gaf, waren wel altijd succesvol en genereerden veel reacties, maar eigenlijk "gebeurde er te weinig".

Met het aantrekken van bassist Jeroen Vierdag en toetsenist Rein Godevroy sloegen plotseling, tijdens de repetities, ineens de vonken weer over. De naam van dit album is dus 'Resurrección', wat wederopstanding betekent en dus een toepasselijke titel blijkt te zijn, als je het voorgaande in ogenschouw neemt. Panchito bestaat uit naast de al eerder genoemde leider, bassist en toetsenist ook uit trompettist Rik Mol, altsaxofonist Kwint van Dijck, trombonist Louk Boudesteijn, drummer Joost Kroon en percussionisten Stefan Brodte (ook conga) en Matthias Haffner (ook timbales).

Dit debuut brengt echt plezier bij de mensen thuis. En de groep Panchito weet dit ook te verlengen, door haar speelwijze en creaties tentoon te spreiden op festivals en in vele clubs. Panchito bezit dus een 'ninetet'-bezetting en treedt minstens tweemaal per maand op. Door de groepsamenstelling, in combinatie met de door André van Berlo geschreven nummers, ontstaat er een chemie tussen de musici en het aanwezige publiek, met vaak opzwepende muziek die de begrijpelijke mogelijke vergelijking met New Cool Collective, dan weer met Paquito D'Rivera of Nueva Manteca bij de luisteraar zal kunnen oproepen.

De muziek op zich is echter heel anders, wordt via een andere insteek gespeeld en bezit vaak een geheel eigen vibe. En dat is dan ook niet verwonderlijk als je naar de bezetting van Panchito kijkt, het zijn bijna allemaal gelouterde musici, die hun sporen al hebben verworven en de nodige (jazz-)prijzen in de wacht hebben gesleept. 'Resurrección' is nou echt zo'n album waar je na beluistering van de tien tracks een blij gevoel aan overhoudt. Het is dan ook een meeslepend en met veel speelplezier volgespeeld album met spetterende muziek. Tegenwoordig helaas een grote zeldzaamheid.

(Anoniem, 21.7.06) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.