Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




De Dulfers zetten het OLV Plein op zijn kop
Amersfoort Jazz, zaterdag 13 mei 2006, Amersfoort

De zaterdag was een mooie dag in Amersfoort. Heerlijk weer, zonovergoten terrassen en een redelijke keus aan moderne jazzformaties. Het jaarlijkse Amersfoort Jazz festival op de pleinen in Amersfoort. Eén van de weinige openluchtfestivals waar meer moderne jazz geprogrammeerd wordt dan dixieland, blues en anderszins aanverwanten.

Erg jammer dat één van de eerste bands op de Varkensmarkt, de Mark Lotz Group, te maken had met een incompetente geluidstechnicus. Het fragiele geluid van de diverse door Mark Lotz bespeelde fluiten werd overheerst door de zeer hard afgestelde drums en een dominante basdreun.

In de loop van de middag bleek de afstelling van het geluid enigszins verbeterd te zijn.
In ieder geval was het fraaie saxgeluid van Ad Colen goed te horen. Hij was de gastsolist van het New Standard Trio, dat de muziek van Sting presenteerde. De muziek leende zich erg goed om verfrissend te improviseren en dat is iets dat erg goed bij Ad Colens jazzopvattingen past. Hij behoort tot de betere moderne improvisatoren binnen een eigentijdse, melodische en harmonieuze jazzrichting. Tevens produceert hij een zeer warm, vol en juichend tenorsaxgeluid.

Op de rustieke Groenmarkt musiceerde de spiksplinternieuwe formatie van veteraan hardbop-drummer Eric Ineke, Jazz Xpress. En dat was niet mis. Met een topbezetting – pianist Rob van Bavel, bassist Marius Beets, saxofonist Sjoerd Dijkhuizen en supertalent trompettist Rik Mol – werd een lesje 'hoe te hardboppen' gegeven. Dus, in het stramien van de Blue Note-opnamen uit de zestiger jaren, maar dan wel met eigen origineel reper-toire. De geluidsbalans hier was redelijk in orde, alleen was het geluid van de blazers nogal hoog en scherp afgesteld, daarom klonk vooral Dijkhuizens sax nogal erg geknepen, terwijl iedereen weet dat hij een ouderwets warme sound heeft. De solistische prestaties van coming star Rik Mol waren verbluffend. Met een zeldzaam gemak en fabuleuze tech-niek blies hij verassende en interessante muzikale lijnen. Ineke drumde zeer geïnspireerd en kondigde de muziek en zijn muzikanten zeer professioneel en ter zake doende aan.

De formatie Shooster, onder leiding van bassist Sven Schuster, speelde in de avonduren een weinig geïnspireerde set. De enige die er nog wat schwung in bracht was gitarist Anton Goudsmit. In welke context je hem ook plaatst, hij speelt altijd zeer enthousiast en geïnspireerd. Saxofoniste Susanne Alt kwam niet verder dan wat vlakke, oninteres-sante soli. Haar toonvorming viel ook niet mee. In het funky genre is een stevig saxgeluid een must.

Dat was wel te horen op het sluitstuk van de avond. De tenorenbattle tussen Hans en Candy Dulfer en Big Ed Easton. Onder de voet van Amersfoorts Lange Jan werd het honken & screamen tot ultieme saxofoonkunst verheven. De tomeloze energie die de drie saxofonisten (vooral Dulfer himself) tentoonspreidden, de dikke vette grommende tonen, het gieren, krijsen en joelen, hoger en nog hoger, de competitie, de changes en het zichtbare speelplezier deed het plein uit zijn voegen barsten en dwong de menigte tot dansen. Dit is jazz van vóór de rock 'n' roll, rechttoe rechtaan, simpele thema's (veel bluesschema's), swingen vanuit de tenen, gewoon gaan, gaan... GAAN. De saxfamilie en Big Ed konden ook zo tekeer gaan dankzij de voortreffelijke ritmemachine, bestaande uit pianist Bas van Lier, bassist Eric Barkman en drummer Cyril Directie. Zowel Van Lier als Barkman kregen genoeg ruimte om zeer vitaal, energiek en met relevant technisch vermogen te soleren. Na drie nummers op tenor wisselde Candy van sax. Ondanks het voortreffelijk bespelen van de tenorsax is de alt toch wel duidelijk haar instrument. Met het grootste gemak blies ze in de nummers chorus na chorus zonder noemenswaard in herhalingen te vervallen. Zij handhaafde zich moeiteloos in het tenorengeweld van haar vader en Big Ed Easton.

(Jacques Los, 28.5.06) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.