|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Gitaarband vindt langzaam samenhang Eric Boeren's Guitar Band, maandag 20 maart 2006, Wilhelmina, Eindhoven Op zoek naar parels in een grote mand vol oesterschelpen… het kwintet rond trompet-tist/cornettist Eric Boeren zette het publiek hard aan het werk tijdens een concert op 20 maart in Eindhoven. De oogst werd pas in de loop van de avond binnengehaald. Zonder enig medelijden wierp de band meteen al in het eerste nummer de luisteraar voor de leeuwen: twee elektrische gitaren, trompet, bas en drums, complexe thema's en maar één aanknopingspuntje voor de toch wat geschrokken luisteraar: een flard 'Tea For Two'. Daarna bleef het vooral in de eerste set stevig doorbijten. Maar dat loonde wel… De band vond langzamerhand de samenhang en transparantie die deze eigenzinnige jazz nodig had. Bandleider Boeren is een veelzijdig krachtpatser met een lange adem. In zijn creatieve composities verwerkt hij elementen uit funk, reggae, bop en swing. Zijn ritmesectie vormde hiervoor een passende sparring partner. Bassist Wilbert de Joode sloot aan met een snelle walking bass, strijkwerk of hypnotiserende patronen. En drummer Paul Lovens, in kraakhelder wit overhemd met stropdas, deed de rest: zeer overtuigend met vooral veel bekkens (zonder dempers en met meetrillende boutjes en moertjes). Het tweetal vormde een ijzersterk ritmetandem dat ook in gezamenlijke soli wist te fascineren. De twee Amerikaanse gitaristen stelden wat teleur. Bern Nix speelde in de eerste set te hard en zijn melodische kleuren vloekten met wat de rest van de band deed. Zijn gitaar klonk mottig alsof de fretten te ver afgesleten waren en het doffe geluid zong af en toe onaangenaam rond. Tony Wilson speelde knap en onnavolgbaar vingervlug. Met uitzon-dering van enkele soli slaagde hij er echter niet in een persoonlijk verhaal neer te zetten. In de tweede set vonden de gitaristen wat meer aansluiting bij het geheel. Maar de echte parels zaten in de stukken waarbij niet alle bandleden actief waren. Zo was het hoogtepunt van de avond een duet van gestreken bas en gedempte trompet. Boeren en De Joode bouwden een prachtige spanning op in het gedragen 'Song For Tracy The Turtle', vernoemd naar een knuffel van een van de kinderen van de bandleider. Binnenkort volgt ook een fotoimpressie van dit concert. Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad (Erno Mijland, 24.3.06) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
