Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Krabben is jeuk overstemmen
Benjamin Herman Kwartet, maandag 6 februari 2006, Wilhelmina, Eindhoven

Jeuk, kriebelen, plagerijtjes... het Benjamin Herman Kwartet verzorgde maandag twee sets prikkelende en tintelende jazz in een goed gevuld café Wilhelmina in Eindhoven. De titel van het recente album van het viertal, 'The Itch', had niet beter gekozen kunnen worden. De band klom op het podium met een minimum aan middelen: zo was er alleen versterking voor de gitaar en bestond het drumstel alleen uit een snaartrom. Minder kan ook meer zijn, zo bleek al snel.

Het optreden werd gekenmerkt door een geestig contrast dat werd gevormd door de speelstijl en presentatie van twee duo's binnen het orkest. Aan de ene kant speelde de introverte bassist Ernst Glerum. Hij produceerde een zacht en vriendelijk geluid op een speciale, kleine uitvoering van de contrabas. Glerum vond Benjamin Herman aan zijn zijde. De altsaxofonist, die dit jaar de Boy Edgarprijs heeft gewonnen, speelde – als altijd strak in het pak – warme, soms melancholieke melodieën die teruggrepen naar de jazz uit de jaren zestig.

Aan de andere kant van het podium speelden de twee rebellen van het gezelschap. Han Bennink toverde een spectaculaire variatie aan klanken uit zijn snaartrom door verschil-lende soorten stokjes te gebruiken, speeltechnieken af te wisselen en de snaar af en toe van het vel te halen. Een paar keer betrok hij de hak van zijn schoen bij het spel. En waarom ook niet eigenlijk?

Gitarist Anton Goudsmit stal de show. Het favoriete akkoordenschema van deze sympathieke muzikant kan niet anders dan A-D-H-D zijn (H is de Duitse benaming voor het B-akkoord, red.). Zijn inventieve loopjes klonken aangenaam nerveus in een geluid met kleuren van blues, rock, surf … en jazz. Hij zong en floot zijn lijntjes mee en trok onnavolgbare grimassen, ondertussen voortdurend communicerend met zijn mede-muzikanten.

Voortbouwen op de traditie van de bebop en daar gekke dingen mee doen: het werkte allemaal erg aanstekelijk. Leuk waren de vette knipogen naar de amusementsmuziek, zoals in een bewerking van een liedje van Doris Day. Overal doken kleine citaatjes op en nu en dan werd een klassieker aangepakt. Zoveel jeuk en dan nog een toegift… na afloop was het publiek tevreden uitgekrabt.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad.

(Erno Mijland, 15.2.06) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.