Duits kwintet komt langzaam los
Stefan Heidtmann Project, maandag 23 januari 2006, Wilhelmina, Eindhoven

Als speelplezier en enthousiasme langzaam de controle overwinnen, gebeurt er iets op een jazzpodium. Het Duitse Stefan Heidtmann Project liet dat zien en horen, maandag bij Jazzpower in Eindhoven. Het kwintet, bestaande uit door de wol geverfde muzikanten, begon beheerst, wat stroef zelfs, maar brak gaandeweg los uit de zelfopgelegde teugels.

Het akoestische kwintet heeft traditie als uitgangspunt. Dat kwam niet alleen tot uiting in de bezetting van bas, drums, sax, trompet en piano, maar ook in de opbouw van de stukken: thema – vrije ruimte – thema. De band nam voor de aanpak en klankkleur een flinke lik uit de pot hardbop. Maar het publiek kreeg ook een eigen gezicht te zien. Dat gebeurde vooral in de langzamere nummers, waarin originele thema’s neergezet werden in een synergetisch samenspel tussen tenorsax en trompet.

De eigenheid van het geluid was ook te danken aan de sympathieke bandleider en pianist Stefan Heidtmann, een echte Europese muzikant, die de Amerikaanse jazztraditie combi-neert met referenties naar klassiek, intelligente patronen creëert met veel herhaling en krachtdadig zijn accenten plaatst. Het bracht een mooie spanning in zijn spel. Heidtman speelde geen hoofdrol: hij legde zich voornamelijk toe op het creëren van een basis voor de vele improvisaties. Dat deed hij samen met de kundige ritmesectie, bestaande uit slagwerker Klaus Kugel en bassist Dieter Manderscheid. Nu en dan stond Heidtmann op om het publiek toelichting te geven op de achtergronden van de stukken.

Tenorsaxofonist Gerd Dudek leek een bijrol te vervullen. Hij stond nogal eens werkloos aan de zijlijn. Wanneer hij speelde, deed hij dat vaardig en vriendelijk, maar Dudek miste de zeggingskracht die trompettist Rainer Winterschladen op het podium bracht. Met zijn fluwelen klank, prachtige timing met veel 'witruimte' en melodieuze inventiviteit creërde hij verhalen om met open mond naar te luisteren.

In het slotnummer 'Future Blues' kreeg iedereen de ruimte nog eens een vette solo neer te zetten. De groep was eindelijk helemaal los... en stopte op haar hoogtepunt. Zo hoort het.

Klik

(Erno Mijland, 28.1.06) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.