Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Van Kriekens big band zet Paradox in vuur en vlam
Stranger Than Paranoia, maandag 26 december 2005, Paradox, Tilburg

Met vijf composities heeft Titia van Krieken op de avond van Tweede Kerstdag een bom-vol Paradox een laaiend kampvuur bezorgd. De warmte ervan straalde uit een dertien-koppige big band, die naar adem deed snakken en liet horen hoe je met oog voor details, een stoer totaalgeluid en individueel vakmanschap naar tophoogte kunt reiken. Ook al concerteert zo'n groot jazzorkest pas voor de eerste keer.

De Tilburgse pianiste en componiste aanvaardde van het festival Stranger Than Paranoia een carte blanche. Een compositieopdracht, naar eigen inzicht in te vullen. Ze liet haar visie niet alleen los op de muziek, ook over wie die moest uitvoeren brak ze haar hoofd. Zorgvuldig selecteerde ze man voor man uit de Nederlandse improvisatiescene. De geselecteerde musici deelden Titia's van Krieken liefde voor hetgeen zij op haar schouders had genomen.

Haar muziek kenmerkt zich door open structuren en sterk ritmische accenten. Fris en onbevangen laat zij de tradities van een groot jazzorkest, met zijn vaak schallend koper en overrompelende orkestpartijen achter zich. Liever spreekt zij het onuitputtelijke arsenaal van klankmogelijkheden aan, dat zij zelf schiep achter de schrijftafel. Vanzelf-sprekend hield zij daarbij alle mogelijkheden voor solistische interpretaties open. Een imponerend voorbeeld daarvan was het moment dat een ontketende Anton Goudsmit op elektrische gitaar het Zapp Strijkkwartet en slagwerker Pascal Vermeer achter zich aan kreeg.

De muziek van componiste Van Krieken is vooral sferisch. Melancholie, lazy afternoons en de traagheid van gelukkige mensen wedijveren met elkaar. Maar ook stevig doorstap-pende ritmes, dansbare flarden uit andere muziekculturen en statige collectieven ken-merken dit opwindend jazzorkest dat Titia van Krieken Big Band heet.

Wie hierna nog twijfelde aan de klankkleuren van het leven, kon terecht bij de Amster-dam Klezmer Band. In de eigenaardige bezetting van klarinet, trompet, altsaxofoon, trombone, accordeon en contrabas werd vooral de jiddische muziektraditie geƫerd, maar kwam ook rap voorbij. Het sextet kreeg het voor elkaar dat stoelen werden geruimd en Paradox veranderde in een danstempeltje.

Jorrit Dijkstra opende eerder de tweede avond van Stranger Than Paranoia. Hij had slechts een altsaxofoon en een set elektronica bij zich. Met die sax stapelde hij laag na laag klanken, sloeg die elektronisch op en ging dan schuiven, knippen en plakken. Ctrl-x, ctrl-v zogezegd. Interessant, maar het publiek werd er wel heel onrustig van.

Deze recensie verscheen eerder in het Brabants Dagblad.

(Anoniem, 29.12.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.