Poolse pianist Jagodzinski maakt zijn faam waar op Paranoia
Stranger Than Paranoia, dinsdag 27 december 2005, Paradox, Tilburg

Na twee avonden met Nederlandse musici, worden de resterende avonden van het festival Stranger Than Paranoia in Tilburg – op één ensemble na – uitsluitend bevolkt met buitenlandse groepen. Dinsdag traden musici aan uit Polen, Finland en Algerije: het Andrzej Jagodzinski Trio, Alamaailman Vasarat en Cheb Nordin & The Raï Rebels.

Pianist Jagodzinski wordt de 'Chopin van de jazz' genoemd. Maar waren dat jazzy geschiedschrijvers als Bud Powell, Bill Evans en Lennie Tristano ook niet? De Pool heeft echter een streepje voor: hij speelde deze avond variaties op één Chopin-thema. Onein-dig gefantaseerd en hoogstaand technisch uitgevoerd. Er was echter één maar: had Jagodzinski zijn bassist en slagwerker niet beter thuis kunnen laten? Pas als hij zich schikte in een begeleidende rol, greep de drieëenheid in elkaar. Hoewel het naarmate het concert vorderde steeds beter ging, leek het erop dat de twee begeleiders het topniveau van de Poolse pianist niet konden bijbenen.

Alamaailman Vasarat is een kwintet dat ooit begon in de metro van Helsinki. De straat hoor je nog altijd in hun muziek terug, maar ook klezmer en Balkan-invloeden. Het is een doldriest hofje, dit vijftal. Met voorop een trombone en alt- en gebogen sopraansax wordt in razende vaart, ondersteund door tot op het bot vibrerend slagwerk, harmonium en elektrische cello door het Land van de Muziek gebold. De cello, vaak klinkend als een vette elektrische gitaar, geeft aan. Het harmoniumpje jakkert er overheen, de trombonist zwiert als is het een machete zijn instrument in het rond en de saxofonist - uiterlijk een regelrechte kloon van ZZ Top - verhoogt het nervositeitsgehalte. De paden op, de lanen in op z'n Fins.

Cheb Nordin c.s. zette zichzelf neer in de categorie 'tegenvallend'. Er zijn maar weinig raï-groepen in Nederland die het niveau van de grote Khaled halen. Jammer genoeg voor hen moet je juist deze aartsvader van de moderne raï als standaard nemen. The Raï Rebels werden onderuitgehaald door een veel te prominente drummer. Een toetsenist en darbouka-percussionist zorgden voor authentieke elementen, een elektrisch versterkte trompet voor vele verrassingen. Pas aan het einde van het concert in Paradox herstelden Nordin en zijn rebellenclub zich enigszins.

Deze recensie verscheen eerder in het Brabants Dagblad.

(Anoniem, 30.12.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.