|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Verhalenvertellers voor select gezelschap Guus Janssen en David Kweksilber, 24 oktober 2005, Wilhelmina, Eindhoven Stekende en kloppende pijn wisselen elkaar af. Op adem komen als het even rustig is, is er nauwelijks bij, want je weet dat de volgende pijnscheut er al weer aan komt. Het drijft je tot waanzin. Giet dit gegeven in een muzikaal verhaal, noem het 'Galsteen' en laat het uitvoeren door pianist Guus Janssen en klarinettist David Kweksilber... en het verhaal komt tot leven. De uitvoering van het nummer van Paul Termos was exemplarisch voor wat een select gezelschap maandag in Eindhoven te horen kreeg. Janssen en Kweksilber vertelden twee sets lang verhalen, verpakt in collages van stijlen en sferen, op basis van een thema, maar ook op basis van pure improvisatie, waarbij er zelfs geen begin was afgesproken: "Begin jij maar..." Het leidde tot een boeiend, maar veeleisend concert. Het spel van Janssen was rijk aan elementen uit vele genres: een thema van Bert Kaempfert, een citaatje uit 'Tea For Two', een snelle blues of verwrongen ragtime, minimal music-achtige herhaalde loopjes, waarbij de interval steeds een stukje opschoof. Janssen plaagde met dissonanten en een soms baldadig harde aanslag, die deed denken aan Monk. Dan weer verplaatste hij zich in een kind dat pas het wonder van het instrument ontdekt. "Ik rotzooi maar wat aan", zou Karel Appel zeggen. Het zou ook hier het ultieme understatement geweest zijn voor de unieke kwaliteiten van deze muzikant. Kweksilber laveerde gedurende de avond tussen twee uitersten. Vaak klonk zijn klarinet als een warm briesje op een vroege herfstdag, met melodieën die deden herinneren aan Gerschwin. Maar hij liet zijn instrument ook gieren en gillen, als in een ultieme roep om gehoord te worden. In de verhalen van Janssen en Kweksilber was veel ruimte voor conversatie, zoals in een vraag-en-antwoordspel van korte stoten tussen basklarinet en piano. Voortdurend vulden de twee muzikanten elkaar aan of daagden ze elkaar uit. Na twee sets ingespannen luisteren, leek het publiek toe aan de verwerking van deze toch wel complexe materie. Het was goed zo, het boek mocht dicht. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad. Meer weten? (Erno Mijland, 27.10.05) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
