Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Relaxt sfeertje bij Benny Golson in het Bimhuis
15 oktober 2005, Bimhuis, Amsterdam

Ondanks het feit dat tenorsaxofonist Benny Golson al twee keer in korte tijd in Nederland concerteerde (tijdens het North Sea Jazz Festival en in het Concertgebouw) was het Bimhuis zaterdagavond 15 oktober compleet uitverkocht. In Golsons kielzog betraden bassist Joris Teepe, pianist Antonio Ciacca en drummer Nicola Angelucci stipt op tijd het Bimhuis-podium. Golson werd door het publiek, waaronder talloze fans, geestdriftig begroet. Na een korte, charmante introductie werd het concert, dat hoofdzakelijk bestond uit originals - inmiddels klassiekers - van Golson zelf, geopend.

Wat direct opviel was het fluwelen volle warme geluid van Golsons sax. Zelden wordt er nog een dergelijke sound geproduceerd. Het geluid is verwant aan vroegere swing- en bebopmeesters als Don Byas, Lucky Thompson en Paul Gonsalves. Golsons soli, niet langer dan twee of drie chorussen, hadden weliswaar niet de attack en rapsodische virtuositeit van zijn Jazz Messengers-periode, desalniettemin waren zijn improvisaties uiterst melo-dieus en was zijn techniek nog steeds van hoog niveau, waardoor flarden van zijn vroegere 'rapsodie-stijl' en moderne Coltrane-licks duidelijk hoorbaar waren.

Zijn meest bekende composities, 'Whisper Not', 'Along Came Betty', 'I Remember Clifford' en als toegift de befaamde - maar te langzaam ingezette - 'Blues March' werden door Golson, middels onderhoudende jazz-anekdotes, uitermate plezierig aangekondigd. Door de sympathieke introductie van de te spelen nummers en zijn soepele, melodieuze manier van spelen creëerde Golson een bijzonder vriendelijke en relaxte sfeer en dwong hij het publiek tot aandachtig luisteren.

De Nederlandse bassist Joris Teepe bewees een kei op zijn instrument te zijn. Hij is terecht een veelgevraagd bassist in New York en heeft inmiddels een aantal cd's onder eigen naam opgenomen met onder anderen Randy Brecker, Chris Porter en Don Braden. Drummer Nicola Angelucci is eveneens een uitstekend muzikant, die niet alleen respectvol en muzikaal begeleid, maar ook zeer bekwaam soleert. Antonio Ciacca kon mij maar matig bekoren. Het is een bekwaam cocktail-pianist, dat wel. Maar ik heb van hem niet één tot de verbeelding sprekende, interessante en spannende solo gehoord. Jammer dat gedurende de twee sets twee trionummers werden gespeeld, al valt het te begrijpen dat de 76-jarige Benny Golson soms een kleine rustpauze in zijn sets inlast.

(Jacques Los, 26.10.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.