|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Amerikaanse invasie in het Bimhuis Het Bimhuis, hét Nederlandse Jazzpodium, heeft voor de maand oktober een uitermate interessant programma, waarbij opvalt dat van de 22 concerten er een vijftal zijn met befaamde Amerikaanse groepen. Als eerste – op zondag 9 oktober - is er de formatie Aza van Will Calhoun, één van de toonaangevende drummers van de hedendaagse jazzscene in New York. Nog niet zo lang geleden speelde hij in het kwartet van tenorist Pharoah Sanders. In zijn groep is Orrin Evans de pianist. Ook Evans speelde met Pharoah Sanders, hij is een formidabel nieuw pianotalent. De klapper in Calhouns kwintet is altsaxofonist Greg Osby, één van de meest eigentijdse en bekende post-bop altisten in de huidige jazzscene. Op het Blue Note-label heeft Osby inmiddels al 13 indrukwekkende cd's uitgebracht, waaronder 'Channel Three', zijn meest recente. Behalve onder eigen naam heeft hij een imposant aantal opnamen gemaakt met onder anderen Steve Coleman, Andrew Hill, Jack de Johnette, Sam Rivers en Marc Copland. Op vrijdag 14 oktober maakt pianist Matthew Shipp zijn opwachting in het Bimhuis. Shipp startte zijn carrière bij avant-garde saxofonist David S. Ware, leidde daarna zijn eigen trio en maakte een opzienbarende solo-entree in New York. De New York Times noemde hem de belangrijkste avant-garde pianist sinds Cecil Taylor. Op het Bimpodium verzorgt de klavierleeuw van de New Yorkse downtown-improvisatoren een solo concert. Wie floot het niet op de fiets op weg van huis naar de middelbare school eind vijftiger jaren: de 'Blues March'?! Deze door Art Blakey's Jazz Messengers gespeelde compositie van componist/saxofonist Benny Golson was destijds uitermate populair. Op zaterdag 15 oktober is Blakey-veteraan Golson aanwezig met zijn kwartet op het podium in het Bim-huis. Zijn aan Don Byas en Lucky Thompson verwante toon en harmonische, rapsodische stijl ten tijde van de Jazz Messengers en het Jazztet met Art Farmer heeft hij achter zich gelaten. Zijn toon is thans wat krachtiger en robuuster en zijn fraseringen eigentijdser. Het Mingus Dynasty Septet komt maandag 17 oktober naar Amsterdam. De muziek van Mingus blijft natuurlijk tijdloos en het 'hofje' dat die muziek vertolkt is van een niet gering niveau. In het septet zijn twee - enigszins relatief onbekende - markante saxofonisten te vinden, Craig Handy (hij speelde met Art Blakey, Wynton Marsalis en Elvin Jones en zat in de Mingus Big Band) en Wayne Escoffery, en de eigenzinnige trombonist Frank Lacy. Het ziet er naar uit dat deze formatie Mingus' muziek op zeer adequate en vurige wijze zal uitvoeren. Verwacht mag worden dat het James Carter Organ Trio het hoogtepunt zal worden van deze serie met Amerikaanse groepen. Carter is één van de Amerikaanse topsaxofonisten van het moment. Zijn debuut-cd uit 1993 'JC On The Set' en het daaropvolgende in 1994 uitgebrachte album 'Jurassic Classics' sloegen in als een bom, die zijn naam vestigden. Toen Carter 17 jaar oud was speelde hij al met Wynton Marsalis en in 1988 met trompet-tist Lester Bowie. Hij is volkomen thuis in de avant-garde jazz, de free funk, de post-bebop, maar beheerst tevens klassieke en traditionele stromingen als de honkende en screaming tenor-orgel jazz. Dat alles gaat gepaard met een tomeloze energie en een stevige vette tenorsax-sound. Meer weten? (Jacques Los, 30.9.05) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
