Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Sonny Stitt – 'Work Done'

Sonny Stitt – 'Work Done' (High Note, 2005) ****

Tenor- en altsaxofonist Sonny Stitt heeft vanaf midden veertiger jaren tot aan Charlie Parkers dood in 1955 uitsluitend tenorsax gespeeld om van zijn imago van Parker-epigoon af te komen. Na Parkers overlijden begon hij weer altsaxofoon te spelen en ontwikkelde hij zich tot één van de grote postbop-saxofoonhelden. Hij leidde zijn eigen combo's en is vermaard om de saxduels die hij uitvocht met onder anderen Gene Ammons. Ook werkte hij regelmatig als solist. Hij was one of the original road warriors, die van de ene naar de andere stad reisde en dan concerteerde met locale ritmesecties. Zowel op tenor– als op de altsax demonstreerde hij een formidabele techniek. Hij heeft dan ook een honderdtal albums op zijn naam staan.

De cd 'Work Done' is een liveregistratie van één van Stitts vele solotoers. Deze vond plaats in 1976 in de Keystone Corner in San Francisco. De tapes zijn op de plank blijven liggen totdat High Note ze ontdekte, afstofte en – terecht – onlangs uitgaf. De locale ritmesectie, die Stitt inspirerend en swingend begeleidt, bestaat uit pianist Ed Kelly, bassist Ray Drummond en drummer 'Smiley' Winters. Het repertoire bestaat uit twee snelle bluesnummers en standards, en Stitt speelt zowel op tenor- als altsax.

Meteen al in het eerste nummer, het snelle 'Barkan The Blues', trekt Stitt alles uit de kast en gaat hij virtuoos en ook evenzeer 'honkend' door een fiks aantal chorussen heen. Dat geldt ook voor het eveneens in snel tempo gespeelde 'Indiana', waarbij de knap gespeelde, logische en melodieus geïmproviseerde lijnen respect afdwingen. In dit nummer blijkt pianist Ed Kelly over een niet geringe technische bagage te bezitten. In het vijfde nummer van de cd grijpt Stitt naar de altsax om de door Parker bekend geworden ballad 'Lover Man' te vertolken. Hij blijft dicht bij het thema, maar blaast – bescheiden fraserend – zeer smaakvol, met veel emotie. In het zeer snelle 'Constellation' krijgt Kelly ruimschoots de gelegenheid virtuoos, knap en razend swingend te soleren. De cd wordt wederom met een snelle blues afgesloten: 'Loose Walk' (oftewel 'Blues Walk'). High Note verdient een pluim voor het uitbrengen van deze tapes uit 1976, die te lang op de plank zijn blijven liggen.

(Jacques Los, 25.8.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.