|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
  North Sea Jazz impressies: ICP Orkest vrijdag 8 juli 2005, Nederlands Congres Centrum, Den Haag Voor een concert van het ICP Orkest zal de kwalificatie 'slecht' niet vaak worden gebruikt; dat ligt gezien de topmuzikanten die ervan deel uitmaken ook niet echt voor de hand. Toch worden hun optredens in hoge mate gekleurd door de luimen en ingevingen van pianist Misha Mengelberg, die samen met drummer Han Bennink aan de wieg stond van de Instant Composers Pool. In vergelijking met Misha's redelijk chaotische verjaardagsconcert in het Bimhuis werd er uit een ander programmatisch vaatje getapt, wat resulteerde in een welluidende, toegankelijke en relatief traditionele set, met prachtig samenspel van de blazers (wat een unisono's!) en prettige swing. Old school swing, larmoyante ballades, bossanova in cocktailsfeer, gepeperde tegentonen of een 'impro-strijkmenuetje': het was er allemaal deze avond. Natuurlijk ontbrak het theatrale element ook in de Mondriaanzaal niet. Middenin een big band-stuk kwam een quasi-verontwaardigde Bennink plotseling overeind vanachter zijn drumkit ("Misha, nu is het mijn solo!") om vervolgens met een harde klap een karakteristiek spetterende solo in gang te zetten, met zijn voet op de snare als klankgenerende compaan. In een ander stuk dirigeerde violiste Mary Oliver de band en zette ze de muzikanten om en om 'in werking'. En voor een kort, hilarisch circusnummer haalt het ICP zijn neus ook niet op. Ook solistisch viel er genoeg te genieten. Een lekker over the top honkende Ab Baars. Ernst Glerum, die met zijn bassolo een mooi rustpuntje plaatste. Wierbos onderzocht de geluidsmogelijkheden van zijn instrument weer uitgebreid; zo speelde hij op een bepaald moment slechts op de schuif van de trombone. Het blijft fascinerend om te zien wat hij daar nog aan muziek aan weet te ontlokken! Michael Moore's finest moment kwam met de adembenemende draai die hij gaf aan de Ellington-klassieker 'Solitude'. Hij nam de band hier op sleeptouw in een fraai aangeblazen versie. Zeer mooi getoonzet, de luisteraar meevoerend. Ook de spaarzame pianoklanken van Misha waren right on top. Alle ICP-ingrediënten vielen hier kortom op hun plaats. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert. Deze recensie is de tweede in een reeks concertverslagen van het North Sea Jazz 2005. (Anoniem, 2.8.05) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
