Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Misha Mengelberg (Foto: Cees van de Ven)

Uitbundig, absurdistisch verjaardagsconcert van Misha Mengelberg
zondag 5 juni 2005, Bimhuis, Amsterdam

Het was weer een typisch ICP-avondje in het Bimhuis waar je goed kunt toeven. De avond begon met een korte documentaire van Jelle Dekkers over Misha Mengelberg, met daarin deze bizarre uitspraak van Louis Andriessen over Misha: "Hij kan eigenlijk helemaal niet goed pianospelen, maar bij hem wordt dat weer onderdeel van zijn muzikale taal". Vanavond werd er gespeeld in verschillende formaties door leden van het ICP en gasten. Guus Janssen, zangeres Margot Rensen en Ernst Glerum beten het spits af met een drietal composities van Janssen.

Daarna een weerbarstig, fragmentarisch en weird stuk door Anthony Braxton, Ab Baars, Misha Mengelberg en Tristan Honsinger. En weer lukte het Baars om zijn tenorsax niet als zodanig te laten klinken, Braxton imiteerde subliem een doedelzak en Mengelberg speelde misschien wel víjf akkoorden. Die waren ongetwijfeld alle vijf ter zake doende, maar je aandacht werd al weer snel gevraagd voor 'On The Rebound', een compositie van Honsinger. Dit stuk begon in New Orleans-stijl, maar kreeg vervolgens een specifieke ICP-behandeling, inclusief fraai acteerwerk van Mengelberg en een 'ontroerende' declamatie van Honsinger.

Ogen en oren kwam je tekort toen tijdens het spelen van de Mengelbergcompositie 'Met Welbeleefde Groet Van De Kameel' plotseling een klein
bestelautootje het podium opreed. 'Werklui' in stofjas stapten uit en posteerden zich met een workmate, een cirkelzaag en een gereedschapkist midden tussen de muzikanten. Zij verzaagden een in onbruik geraakte keukenstoel om er vervolgens op creatieve en ludieke wijze een kameel van te maken onder begeleiding van een stoïcijns doorspelend ICP.

Na deze komische entr'acte speelden Guus Janssen, Anthony Braxton en Peter van Bergen, die een uitstekende indruk maakte, samen met Han Bennink twee vroege (1980) composities van Janssen en er kwam letterlijk en figuurlijk weer wat harmonie en rust in het even later ook aangeschoven orkest, dat mooi in balans fluisterzacht musiceerde in 'Pozzuoli', waaraan Janssen zijn percussieve pianospel toevoegde. Uiteindelijk kwam het via heftig en intens orkestspel tot het slotakkoord van deze memorabele avond. Het enthousiaste publiek kreeg zijn toegift. 'Caravan', maar dan wel op z'n ICP's, met Wolter Wierbos als de grote gangmaker. En nu maar hopen dat de zeventigjarige Mengelberg nog lang jong van geest mag blijven. Vanavond had het daar nochtans alle schijn van.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

(Anoniem, 16.6.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.