Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Azul (foto: Cees van de Ven)

Azul is lieflijk én venijnig
maandag 30 mei 2005, Wilhelmina, Eindhoven

Terwijl Europa worstelt met de voortgang van haar eenwording, lieten twee dagen voor het grondwetreferendum een Portugees, een Duitser en een Amerikaan in Eindhoven nog maar eens zien hoe muziek grenzen kan slechten. Ze brachten er twee sets aanstekelijke jazz, nu eens lieflijk, zoals in een dromerige bewerking van een Portugees volksliedje, dan weer venijnig, zoals in een even moddervette als explosieve rocksong.

Het trio Azul wordt geleid door de Portugese contrabassist en componist Carlos Bica. Eenvoud is zijn grootste kracht. Hij bracht zijn lyrische, subtiele spel in opperste concentratie, met gesloten ogen. Het warme geluid met het vele laag gonsde daarbij over het podium, wat de muziek een fysieke dimensie gaf. De creativiteit van de New Yorkse slagwerker Jim Black is uniek. Met schijnbaar groot gemak wisselde hij van tempo, van volume en van gereedschap (stokjes, brushes, handen, percussie). Per maat varieerde hij op het ritme, waarbij hij ook stiltes gebruikte om zijn toch al energieke boodschap nog meer kracht te geven. Gitarist Frank Möbus had meer dan tien effect-apparaten aan zijn voeten. Hij gebruikte ze beheerst. De soms onaardse klanken die hij uit zijn instrument haalde deden soms denken aan de onderwaterkreten van dolfijnen.

De band bracht in de eerste set voornamelijk toegankelijke muziek met gemakkelijk in het gehoor liggende melodielijnen, zoals in de eigenzinnige versie van Melanie's 'Look What They've Done To My Song'. In de tweede set was er meer ruimte voor experiment, onder andere in enkele spetterende solo's. Bica bracht een schitterend, aan modern klassiek grenzend stuk met de strijkstok, Black soleerde onder andere door met het binnenwerk van een speeldoosje over de vellen van zijn trommels te gaan en Möbus gebruikte hij een E-bow, een klein apparaatje dat de gitaarsnaren magnetisch laat vibreren. Het gaf wonderlijke geluiden.

In een korte toegift waagde de band zich aan het uitgekauwde 'Tea For Two'. Dat Azul er een geestige en eigentijdse draai aan wist te geven, bevestigde nog eens de kwaliteit van dit trio. Met dit goed bezochte, mooie concert kon de organisatie van Jazzpower het seizoen in majeur afsluiten.

Klik
hier voor een fotoverslag van dit concert.

Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad

(Erno Mijland, 2.6.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.